കഥയുടെ പോക്ക് വീണ്ടും തല കിഴേക്ക് ആയി എന്ന് തന്നെ വേണം പറയാൻ. എല്ലാം നിർത്തി നന്നാവാൻ തീരുമാനിച്ച മൃദുല വീണ്ടും പഴയ പടിയിൽ തിരിച്ചു വന്നു. നിമ്മി എന്ന കൊറോണ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ആകമാനം പടർന്നു പിടിച്ചു എന്ന് തന്നെ വേണം പറയാൻ. ചിലർ അങ്ങനെ ആണ് മറ്റുള്ളവർ രെക്ഷ പെടാൻ ശ്രമിച്ചാലും അവരെ വീണ്ടും കയത്തിലേക്ക് പിടിച്ചു വലിക്കും. മൃദുല ഏകദേശം ആ അവസ്ഥയിൽ തന്നെ ആണ്. അപ്പോൾ ഇനി സംഭവിക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ കണ്ട് തന്നെ വേണം അറിയാൻ.’
സിന്ദൂ രരേഖ പാർട്ട് 23→
അന്ന് വൈകുന്നേരം മൃദുല വീട്ടിൽ എത്തി കാര്യം അവതരിപ്പിക്കണം എന്ന് തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു. എന്നാൽ അച്ഛൻ വൈശാഖൻ ഇപ്പോൾ മദ്യപാനം കുറച്ചു വന്നത് കൊണ്ട് എല്ലാ കാര്യത്തിലും ശ്രദ്ധ ഉണ്ട്. അമ്മയുടെ കള്ള കളികൾ ഒരിക്കൽ അച്ഛൻ വൈശാഖൻ കണ്ടു പിടിക്കും എന്ന് അവൾക്കു ഉറപ്പ് ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ അന്ന് അമ്മ തന്നെ ഭീഷണി പെടുത്തിയ കാര്യ വെളിപ്പെടുത്തും. അതെ തന്റെ കന്യകാത്വം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട കാര്യം അച്ഛൻ അറിഞ്ഞാൽ. അവൾ ആകെ തല പുകഞ്ഞു. ഇനിയും തെറ്റ് ചെയ്യാൻ താല്പര്യമില്ല എന്നാൽ ചില നിമിഷങ്ങൾ സ്വയം നിയന്ത്രണം ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ വരുന്നു. അതാണ് സെക്സ് എന്ന അനുഭൂതിയുടെ പ്രത്യേകത വീണ്ടും വീണ്ടും അതിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്ന മായാജാലം തന്നെ ആണ് സെക്സ്.
വീട്ടിലേക്കു കയറി ചെല്ലുമ്പോൾ അഞ്ജലി ഫോണിൽ എന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്തു ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടു. എന്നാൽ മൃദുലയെ കണ്ടപ്പോൾ അത് പെട്ടന്ന് മാഞ്ഞു പോയി. അഞ്ജലി ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ഇരുന്നു.
അഞ്ജലി :ആഹ്ഹ്ഹ് നീ എപ്പോ വന്നു…
മൃദുല :ഇപ്പോൾ വന്നേ ഉള്ളു.
പതിവ് പോലെ ഉടക്കി കയറാൻ അവൾക്കു താല്പര്യം കുറവ് ആയിരുന്നു കാരണം അവളുടെ ആവശ്യം ടൂർ പോകുവാൻ ആണ്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അഞ്‌ജലിയോട് കൂടുതൽ അടുത്ത് ഇട പഴകുന്നത് ആണ് നല്ലത് എന്ന് മൃദുലയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. എങ്ങനെ എങ്കിലും കാര്യം നേടാൻ അവൾ അമ്മ അഞ്‌ജലിയെ കൂടുതൽ സ്വാതീനിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
അഞ്ജലി :
നീ എന്താ എന്നെ ഇതുവരെ കാണാത്ത പോലെ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത്.
മൃദുല :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല.
മൃദുലയുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം ഒന്നും കാണാത്ത കണ്ടപ്പോൾ അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് അതിശയം തോന്നി. സാധാരണ വന്നാൽ തട്ടി കയറാൻ നിൽക്കുന്ന മൃദുല ഇന്ന് തന്നോട് സാമ്യമായ് സംസാരിക്കുന്നു.
അഞ്ജലി :ഉം നീ പോയി കുളിച്ചു വാ ഞാൻ ആഹാരം വിളമ്പി വെക്കാം.
താൻ ശാന്തമായപ്പോൾ അഞ്ജലിയും ശാന്തമായി തന്നെ അവളോട് പെരുമാറാൻ തുടങ്ങി. വീണ്ടും ആ പഴയ പോലെ എന്ന പടി അവൾക്കു അഞ്‌ജലിയെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.
മൃദുല :അമ്മേ !!!!
മൃദുല അങ്ങനെ വിളിച്ചപ്പോൾ അഞ്ജലി പെട്ടന്ന് ആ പഴയ അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു. അവൾ തിരിഞ്ഞു മൃദുലയെ നോക്കി. നാളുകൾക്കു ശേഷം അങ്ങനെ ഒരു വാക്ക് ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ് അഞ്ജലി കേൾക്കുന്നത്.
മൃദുല മെല്ലെ അഞ്‌ജലിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് നിന്നു.
അഞ്ജലി :എത്ര നാളായി മോളെ ഞാൻ ഈ വിളി കേട്ടിട്ട്.
മൃദുല ഒരു നിമിഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.
അഞ്ജലി :നീ എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്…
മൃദുല :അച്ഛൻ പാവം അല്ലെ അമ്മേ !!എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത്… !
മൃദുല അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അഞ്‌ജലിയുടെ മുഖം എന്തൊക്കെയോ മറയ്ക്കും പോലെ തോന്നി.
അഞ്ജലി :അത് അത് പറ്റി പോയി മോളെ പ്ലീസ്.
മൃദുല :ഉം…
അഞ്ജലി :നീ കരുതുന്നുണ്ടോ ഞാൻ ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തു പോകും എന്ന്. അതിന് പിന്നിൽ വേണ്ടത്ര കാരണം ഉണ്ട് മോളെ. നീ പ്രായപൂർത്തി ആയ ഒരു പെണ്ണ് ആണ് മോളോട് ആ കാര്യം പറയാൻ എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ട്. പിന്നെ ഞാൻ കാരണം ആകും അല്ലെ അറിയാതെ ആണെങ്കിലും മോളും !!!!!
മൃദുല അറിയാതെ കണ്ണുകൾ താഴ്ന്നു പോയി.
മൃദുല :എനിക്ക് എന്തോ അങ്ങനെ പറ്റി പോയി.
അഞ്ജലി :അത് തന്നെ ആണ് മോളെ എനിക്കും പറ്റിയത്. നിന്റെ അച്ഛനും ഞാനും പ്രേമ വിവാഹം ആയിരുന്നു. തുടക്കത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ആവേശം മാത്രം ആയിരുന്നു അതെന്ന് കല്യാണത്തിന് ശേഷം എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. എല്ലാവരെയും വെറുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നാടും വീടും വിട്ട് ഇറങ്ങേണ്ടി വന്ന എന്റെ അവസ്ഥ ആർക്കും പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിൽ ആകില്ല.
മൃദുല :അതിനു മാത്രം എന്താ ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്.
അഞ്ജലി :ജീവിതം ആകുമ്പോൾ എല്ലാം വേണം മോളെ. കളിയും ചിരിയും സന്തോഷവും എല്ലാം. അതിനൊന്നും അദ്ദേഹം ഒരു കുറവും വരുത്തി ഇല്ല സത്യം ആണ്. പക്ഷേ എല്ലാവരെയും പോലെ ഞാനും ഒരു പെണ്ണ് ആണ് ആഗ്രഹങ്ങൾ
നിന്റെ അച്ഛൻ കാണാതെ പോയി. ഒരിക്കലും ഇനി അങ്ങനെ ഉള്ള സുഖ നിമിഷങ്ങൾ കിട്ടില്ല എന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് എപ്പോഴോ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യേണ്ടി വന്നു.
മൃദുല ഒരു നിമിഷം അഞ്‌ജലിയുടെ പക്ഷം കൂടെ നിന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അത് ശെരി ആണെന്ന് തോന്നി. എല്ലാം അഞ്ജലി അമ്മയുടെ കുറ്റം മാത്രം അല്ല.
അഞ്ജലി :അത് പിന്നെ അന്ന് തീർന്നു എന്നാൽ പിന്നെ വിശ്വനാഥൻ സാറുമായി എനിക്ക് എന്തോ വല്ലാത്ത അടുപ്പം ഉണ്ടാക്കി.
മൃദുല :അയാളുമായി എന്ത് !!!
അഞ്ജലി :മോള് എന്നേ വെറുക്കരുത്. ഞാൻ എനിക്ക് കിട്ടാത്ത സ്നേഹം അദ്ദേഹം ആവോളം എനിക്ക് തന്നു.. eന്നോട് കൂടെ ഇറങ്ങി ചെല്ലാൻ വരെ പറഞ്ഞത് ആണ് പക്ഷേ എനിക്ക് മോൾടെ കാര്യം ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല.
മൃദുല ഒരു നിമിഷം ശാന്തമായി. തന്നോട് ഇഷ്ടം ഉള്ളത് കൊണ്ട് അല്ലേ അന്ന് പോകാതെ ഇരുന്നത്.
മൃദുല :അപ്പോൾ ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ ഒക്കെ.
അഞ്ജലി :ഉം…
മൃദുല ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് ഇനി അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് പിരിഞ്ഞു നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല. എന്നേ അത്രത്തോളം അദ്ദേഹം ഇഷ്ട്ടപെടുന്നു ഒരു പക്ഷേ നിന്റെ അച്ഛനോളം കൂടുതൽ സ്നേഹം എനിക്ക് കിട്ടുന്നു അതാകാം.
മൃദുല :ഉം എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആകും എല്ലാം. എപ്പോഴും എല്ലാം അമ്മയുടെ തെറ്റ് ആണെന്നു ഞാൻ കരുതി. അത് ശെരി അല്ലെന്ന് ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു. അമ്മ പേടിക്കണ്ട ഒരിക്കലും ഞാൻ ആരോടും ഈ കാര്യം പറയില്ല.
അഞ്‌ജലിയ്ക്ക് അപ്പോൾ ആണ് മനസ്സിൽ ആശ്വാസം തോന്നിയത്.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു മോൾക്ക് എന്നേ മനസ്സിൽ ആക്കുന്ന ഒരു കാലം വരും എന്ന്…
മൃദുല :ഉം..
അഞ്ജലി :ശെരി നീ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വാ ഞാൻ ആഹാരം വിളമ്പി വെക്കാം.
മൃദുല :അമ്മേ പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടി…
അഞ്ജലി :എന്താ മോളെ !!!!
മൃദുല :അത് എനിക്ക് കോളേജ് ടൂർ പോകാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് പക്ഷേ അച്ഛൻ അറിഞ്ഞാൽ സമ്മതിക്കണം എന്നില്ല.
അഞ്ജലി :അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ അച്ഛൻ എന്താണ് സമ്മതിച്ചു തെരിക. മോൾക്ക് പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല. അച്ഛൻ വരട്ടെ നമുക്ക് ചോദിക്കാം.
മൃദുല :സമ്മതിക്കുമോ !!!
അഞ്ജലി :സമ്മതിപ്പിക്കാം അല്ലാതെ എന്താ ചെയ്യുക.
അഞ്ജലി മൃദുലയെ കൂട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
വൈകുന്നേരം വൈശാഖൻ വരും വരെ രണ്ട് പേരും കാത്തിരുന്നു. മദ്യപാനം കുറച്ചു എങ്കിലും അത് പറ്റാത്ത അവസ്ഥ തന്നെ ആയിരുന്നു വൈശാഖൻ. അയാൾ മദ്യപിച്ചു തന്നെ ആണ് വീട്ടിലേക്ക് വന്നത്.
വൈശാഖൻ :മോള് ഇതുവരെ ഉറങ്ങി ഇല്ലേ.
മൃദുല :ഇല്ല അച്ഛൻ വന്നിട്ട് ആഹാരം കഴിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.
അതെ സമയം അഞ്ജലി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിൾലേക്ക് എത്തി നോക്കി.
മൃദുല :അമ്മേ അച്ഛന് ചോറ് വിളമ്പ്…
വൈശാഖൻ :മോളെ ഞാൻ ഒന്ന് കുളിച്ചു വരട്ടെ എന്നിട്ട് മതി.
അയാൾ നേരെ റൂമിൽ കയറി ഡ്രസ്സ്‌ ഊരി ഇട്ട് തോർത്ത്‌ എടുത്തു കുളിക്കാൻ പോയി. അപ്പോൾ അഞ്ജലി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
അഞ്ജലി :അതെ പെട്ടന്ന് കയറി ചോദിക്കേണ്ട പയ്യെ മതി. നീ ഇങ്ങനെ അടുത്ത് ഇരുന്നു സൂപ്പിട്ടാൽ കാര്യം അങ്ങേർക്ക് മനസ്സിൽ ആകും.
മൃദുല :ഉം.
അഞ്ജലി നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. വൈശാഖൻ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ മൃദുല നല്ല പഠിത്തം ആയിരുന്നു. അയാൾ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി അവളുടെ കാര്യമായ പഠനം കണ്ട് അയാൾക്ക് തന്റെ മകളിൽ ഒരു വിശ്വാസം കൂടുതൽ ആയി തോന്നി തുടങ്ങി. അയാൾ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് വന്നു. അഞ്ജലി അപ്പോഴേക്കും ആഹാരം വിളമ്പി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ കൊണ്ട് വെച്ചു. അവൾ മൃദുലയെ ഒന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. മൃദുല മെല്ലെ ബുക്ക്‌ മടക്കി വെച്ച് കൊണ്ട് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ വന്നിരുന്നു. എന്നിട്ട്
മൃദുല :അമ്മേ എനിക്കും കുറച്ചു ചോറ് വിളമ്പുമോ !!!
അഞ്ജലി :ആഹാ വയസ്സ് 18 കഴിഞ്ഞു വിളമ്പി തിന്നേണ്ട പ്രായം ഒക്കെ ആയി.
മൃദുല :പ്ലീസ് അമ്മ..
അഞ്ജലി :ഉം ശെരി…
വൈശാഖന് അവരുടെ അഭിനയം ഒന്നും മനസ്സിൽ ആക്കാൻ പറ്റിയില്ല. അയാൾ സത്യത്തിൽ അവരുടെ ആ ചെറിയ കലഹം മനസ്സിൽ ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു. എത്ര നാളുകൾക്കു ശേഷം ആണ് വീട്ടിൽ ഒരു ചെറിയ സ്നേഹ പ്രകടനം ഒക്കെ കാണുന്നത്. അഞ്ജലി അപ്പോഴേക്കും അവൾക് ഉളള ആഹാരം പാത്രത്തിൽ എടുത്തു വെച്ച് മൃദുലയുടെ മുൻപിൽ കൊണ്ട് വെച്ച് തലയിൽ ഒന്ന് തഴുകി.
അഞ്ജലി :ഉം കഴിക്ക്…
മൃദുല ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി ആഹാരം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആഹാരം കഴിച്ചു പകുതി ആയപ്പോൾ. അവൾ മെല്ലെ വൈശാഖന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം ലേശം ഇല്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ മെല്ലെ ചോദിച്ചു.
മൃദുല :അച്ഛാ!!!!!
വൈശാഖൻ ആഹാരം കഴിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവളെ നോക്കി.
മൃദുല :അത്..
വൈഷകൻ :എന്താ?
മൃദുല :അത് അച്ഛൻ എന്നോട് ദേഷ്യപെടുമോ…
വൈശാഖൻ :അത് കാര്യം അറിയാതെ എങ്ങനെ ആണ് പറയുക.
മൃദുല :അത് അച്ഛാ കോളേജ് ടൂർ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് പോകാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.
വൈശാഖൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആഹാരം മെല്ലെ കഴിച്ചു ഇറക്കി.
മൃദുല :അച്ഛാ !!!ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല !!!
വൈശാഖൻ :എവിടെ ആണ് പോകുന്നത് !!
മൃദുല :മൂന്നാർ !!!
വൈശാഖൻ :നീ ഫസ്റ്റ് ഇയർ അല്ലേ ആയുള്ളൂ ലാസ്റ്റ് ഇയർ പോയാൽ മതി.
മൃദുലയുടെ മുഖം നല്ല പോലെ വാടി. അവൾ ആഹാരം മെല്ലെ മെല്ലെ ഇളക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും വൈശാഖൻ കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റു കൈ കഴുകാൻ പോയി. അഞ്ജലി ഇതെല്ലാം അപ്പുറത്ത് നിന്ന് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൈ കഴുകി തിരിച്ചു വന്നു മൃദുലയുടെ അടുത്ത് വന്നു.
വൈശാഖൻ :ഉം ഇനി അത് വിചാരിച്ചു ആഹാരം കഴിക്കാതെ ഇരിക്കേണ്ട എത്രയാ ഫീസ്???
മൃദുലയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു പെട്ടന്ന് വായിലേക്ക് വന്നത് 2, 000എന്നാണ്.
മൃദുല :രണ്ടായിരം !”!
വൈശാഖൻ :രണ്ടായിരം രൂപയോ, വേറെ എവിടെ എങ്കിലും ഉണ്ടോ??
മൃദുല :ഇല്ല അച്ഛാ അവിടെ തന്നെ ആണ് ഒരു ഫുൾ ഡേയ്. ക്യാമ്പ് ഫയർ എല്ലാം ഉണ്ട്.
വൈശാഖൻ :ഉം ശെരി ശെരി എന്നാണ് പോകുന്നത് !!?
മൃദുല :അത് മറ്റന്നാൾ !!!
വൈശാഖൻ :എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ ആണോ പറയുന്നത്..? !
മൃദുല :അത് ഞാൻ ഇവിടെ എപ്പോൾ പറയാൻ വന്നാലും വഴക്ക് അല്ലേ രണ്ടാളും തമ്മിൽ. ഇന്ന് സമാധാനം ആയി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പറയാൻ തോന്നി. സമ്മതിക്കുക ആണെങ്കിൽ പോകാല്ലോ…
വൈശാഖൻ :ഉം രാവിലെ അച്ഛൻ ഇറങ്ങും മുൻപ് പൈസ തെരാം.
വൈശാഖൻ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു പോയി. അഞ്ജലി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് മൃദുലയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. മൃദുല യെസ് എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കൈ വിരൽ മടക്കി തള്ള വിരൽ പൊക്കി കാണിച്ചു. മൃദുല വേഗം ആഹാരം കഴിച്ചു കൊണ്ട് ഉള്ളിലെ തന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. അഞ്ചലി പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി വെച്ച് കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു അപ്പോൾ. വൈശാഖൻ അപ്പോൾ മുറിയിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. കുറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം വീട് സമാധാനം ആയി കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നി. അയാൾക്ക് അഞ്‌ജലിയോട് മനസ്സ് തുറന്നു ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ ആഗ്രഹം തോന്നി. വൈശാഖൻ മെല്ലെ മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. എന്നാൽ അവിടെ ഒന്നും അഞ്‌ജലിയെ
കണ്ടില്ല. അയാൾ കരുതി ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയി എന്ന് അത് കൊണ്ട് വിളിക്കാൻ പോകാതെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ. ഒരു ചെറിയ കുലുങ്ങി ചിരിയും അടക്കി പിടിച്ച സംസാരവും കേൾക്കുന്നു. എന്നാൽ അത് പുറത്ത് നിന്ന് ആണ് അയാൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. വൈശാഖൻ ശബ്ദം കേൾക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ മെല്ലെ നടന്നു. ടോയ്‌ലെറ്റിന്റെ പിറകിൽ ആയി അഞ്ജലി ചെരിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ട് എന്തോ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. വളരെ പതിയെ ഉളള സംസാരം എന്താണ് എന്ന് വൈശാഖന് തീരെ പിടികിട്ടിയില്ല.
അയാളുടെ ഹൃദയം അറിയാതെ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാളുടെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും നികുടമയാ സംശയങ്ങൾ ഉരുണ്ടു കൂടാൻ തുടങ്ങി. അഞ്‌ജലിയുടെ അടക്കി പിടിച്ച സംസാരവും കുലുങ്ങി കുലുങ്ങി ഉളള പൊട്ടി ചിരിയും അയാളുടെ മനസ്സിനെ കുത്തി നോവിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാൾക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിൽ ആയി താനും അഞ്ജലിയും ആയി ഉണ്ടായ വഴക്ക് അത് സ്വാഭാവികം ആയി ഒരിക്കലും സംഭവിച്ചത് അല്ല അതിന് കാരണം ഇപ്പോൾ അവൾ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്ന ആ വ്യക്തി ആണ്. പെട്ടന്ന് അത് ആരാണ് എന്ന് അറിയണം എന്ന് അയാൾക്ക് ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാൽ ഇന്ന് ആ വീട് ഒരുപാട് ശാന്തം ആയിരുന്നു ആ ശാന്തത താൻ ആയി വെറുതെ ഇല്ലാതാക്കേണ്ട. അയാൾ മെല്ലെ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി റൂമിലേക്കു നടന്നു.
പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് മൃദുല കോളേജ് പോകും മുൻപ് തന്നെ വൈശാഖന്റെ അടുത്ത് വന്നു. അഞ്‌ജലിയോട് വിശ്വാസക്കുറവ് ഉണ്ടെങ്കിലും അയാൾ ഒരിക്കലും മകളെ സംശയിച്ചിരുന്നില്ല. അവൾ വന്നപ്പോൾ തന്നെ കൈയിൽ ക്യാഷ് കൊടുത്തു. അയാൾ അടുക്കളയിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ അഞ്ജലി ഇടയ്ക്ക് ഫോണിൽ എന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നത് കാണാമായിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു മൃദുല കോളേജിലേക്ക് പോയി. അഞ്‌ജലിയോട് കാര്യം ചോദിക്കണം എന്ന് ഉണ്ട് എന്നാൽ അയാൾക്ക് അതിനുള്ള ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു. എല്ലാം അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ നിശബ്ദത പാലിച്ചു. ഇനി മുതൽ അഞ്‌ജലിയിൽ ഒരു കണ്ണ് വേണം എന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി.
മൃദുല കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ അധീവ സന്തോഷവതി ആയിരുന്നു. കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വിചാരിച്ചത് പോലെ തന്നെ നടന്നു. എന്നാൽ മൃദുല ഓർക്കാതെ പോയ പ്രധാന കാര്യം അവളുടെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു. പ്രായത്തിന്റെ എടുത്തു ചാട്ടത്തിൽ മൃദുല ആദ്യം ഒന്ന് പെട്ടത് ആണ്. എന്നാൽ ലൈംഗിക സുഖം അങ്ങനെ ആണ് അത് ഒരിക്കൽ പിടിപെട്ടാൽ പിന്നെ അത് കിട്ടാൻ വേണ്ടി പല വഴികളും നോക്കും. നിമ്മിക്ക് നല്ല ബോധ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു അവർക്ക് മൃദുലയെ മാറി മാറി പണിയാൻ വേണ്ടി തന്നെ ആണ് ഈ ടൂർ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുള്ളത് എന്ന്. എന്നിട്ടും നിമ്മി അതിന് ഒരു എതിർപ്പും കൊടുത്തില്ല അവളെ കൂടുതൽ ആ കാര്യത്തിൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
മൃദുല കോളേജ് വരാന്തയിൽ കൂടി നടന്നു വരുന്നത് നിമ്മി ശ്രദ്ധിച്ചു അവളുടെ മുഖത്തു തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന സന്തോഷം കണ്ട് അവൾ പുച്ഛ ഭാവത്തിൽ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. മൃദുല അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ നിമ്മിയുടെ ഭാവം പെട്ടന്ന് മാറി.
നിമ്മി :ആഹാ അങ്ങനെ പ്ലാൻ ഒക്കെ ഓക്കേ ആയി ഇല്ലേ….
മൃദുല :അതൊക്കെ ഓക്കേ ആണ് പക്ഷേ ഇത് നമ്മൾ പോകുന്ന ടൂർ അല്ലെ അതാണ് പ്രശ്നം. വീട്ടിൽ കരുതിയിരിക്കുന്നത് കോളേജ് വഴി ഉള്ളത് ആണെന്ന് ആണ്.
നിമ്മി :ഓഹ്ഹ്ഹ് അതിനു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല. ആരറിയാൻ നിന്റെ അമ്മ എന്തായാലും അതൊന്നും തിരക്കി വരില്ല. പിന്നെ നിന്റെ അച്ഛനെ ഉള്ളൂ പ്രശ്നം
. നിന്നോട് വിശ്വാസം ഉണ്ടെങ്കിൽ പിന്നെ ആ കാര്യം പേടിക്കണ്ട.
മൃദുല :എന്നോട് വിശ്വാസ കുറവ് ഒന്നും ഇല്ല…
നിമ്മി :അപ്പോൾ പേടിക്കണ്ട…
മൃദുല :ഉം…
നിമ്മി :വാ നമുക്ക് കുറച്ചു പ്ലാൻ ചെയ്യാം ട്രിപ്പ്‌ കാര്യങ്ങൾ.
അതെ സമയം സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നു അഞ്ജലി. ക്ലാസ്സിൽ പഠിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. പെട്ടന്ന് അഞ്‌ജലിക്ക് വല്ലാത്ത തല കറക്കം പോലെ വരാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യം ഒക്കെ കുറച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു. പറ്റാതെ വന്നപ്പോൾ അഞ്ജലി നേരെ സ്റ്റാഫ്റൂമിലേക്കു പോയി. അവിടെ മാലതി ടീച്ചർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
മാലതി :എന്താ എന്ത് പറ്റി ബെൽ അടിക്കും മുൻപ് തന്നെ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞോ….
അഞ്ജലി :ഇല്ല ടീച്ചറെ എന്തോ ചെറിയ തല കറക്കം.
മാലതി :രാവിലെ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലേ അതോ ഇപ്പോഴും രാവിലെ വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കി ആണോ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്.
അഞ്ജലി :ഹേയ് ഇപ്പോൾ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.
സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ദിവ്യ ടീച്ചർ അങ്ങോട്ട്‌ കയറി വന്നു. പെട്ടന്ന് അഞ്ജലി വായ തപ്പി പിടിച്ചു കൊണ്ട് സ്റ്റാഫ് റൂമിന്റെ പുറത്തേക്ക് ഓടി. മാലതി ചാടി എഴുന്നേറ്റു പിറകെ പോയി. കയറി വന്നപോലെ നിൽക്കുക ആണ് ദിവ്യ ടീച്ചർ. എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് ഒരു പിടുത്തവും കിട്ടാതെ ദിവ്യ ടീച്ചർ അങ്ങനെ നിന്നു. മാലതി പിറകെ പോയി അഞ്‌ജലിയുടെ പുറത്ത് തടവി കൊടുത്തു.
അഞ്ജലി നല്ല പോലെ ശർദ്ധിച്ചു. മാലതി നന്നായി പുറം തടവി കൊടുത്തു.
മാലതി :എന്ത് പറ്റി ടീച്ചറെ രാവിലെ വല്ലതും വയറ്റിൽ പിടിക്കാത്തതു വല്ലതും കഴിച്ചോ !!!!
അഞ്ജലി :ഇല്ല ടീച്ചറെ !!!
അഞ്ജലി മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു മാലതി വെളിയിൽ തന്നെ നിന്നു. ദിവ്യ പെട്ടന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു കൈ ആക്ഷൻ കാണിച്ചു കാര്യം എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചു. മാലതി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ദിവ്യയുടെ അടുത്ത് വന്നു.
മാലതി :ആഹ്ഹ നമ്മൾ എല്ലാം അതിനു കാരണം ആണ് ടീച്ചറെ….
ദിവ്യ :എന്താ കാര്യം മനസ്സിൽ ആയില്ല…
മാലതി :എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അതാണ് എന്നാണ്..
ദിവ്യ :എന്ത്???
മാലതി :ടീച്ചറിന്റെ വീട്ടിൽ ഒക്കെ നമ്മൾ ചില സൗകര്യങ്ങൾ ഒരുക്കി കൊടുത്തില്ലേ. അതിന്റെ ഫലം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ദിവ്യ :ശെരിക്കും !!!
മാലതി :സമയവും രീതിയും വെച്ച് നോക്കിയാൽ അതൊക്കെ തന്നെ.
ദിവ്യ :ഇയ്യോ പണി ആകുമോ…
മാലതി :എന്ത് പണി… നമ്മൾ സുഖിക്കാൻ അവസരം ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു എന്നല്ലേ ഉള്ളൂ. പൊളിച്ചു പിടിച്ചു കൊടുത്തപ്പോൾ അതൊക്കെ നോക്കേണ്ടത് അഞ്‌ജലിയുടെ കടമ ആയിരുന്നു..
ദിവ്യ :ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ ടീച്ചർ അഞ്‌ജലിയെ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരെ കൊണ്ട് പോയി നോക്ക് കാര്യം അത് തന്നെ ആണോ എന്ന് കൺഫോം ചെയ്യാം അല്ലോ.
മാലതി തല കുലുക്കി സ്റ്റാഫ് റൂമിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു.
മാലതി :ടീച്ചറെ നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരെ ഒന്ന് പോയി നോക്കിയാലോ?
അഞ്ജലി :അത് കുഴപ്പമില്ല ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ കുറച്ചു നേരം.
മാലതി :അല്ല അത് ശെരി അല്ല ഇതൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കി ഇല്ലെങ്കിൽ ശെരി ആകില്ല നാളെ വല്ല അസുഖങ്ങളും ഉണ്ടാക്കും.
അഞ്ജലി :കുഴപ്പമില്ല ടീച്ചറെ…
മാലതി :ഒന്നും പറയേണ്ട ഞാൻ വണ്ടി എടുക്കാം.
മാലതി അഞ്‌ജലിയെ കൈയിൽ പിടിച്ചു മെല്ലെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. നിർബന്ധിച്ചു കാറിലേക്ക് കയറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി കാര്യം അറിയാൻ അഞ്‌ജലിയെ ഒന്ന് ചെക്ക് അപ്പ് നടത്തി.
dr :അല്ല ഹസ്ബൻഡ് കൂടെ വന്നിട്ടില്ലേ !!!!
അഞ്ജലി :ഇല്ല..
dr:ഹസ്ബൻഡ് പുറത്ത് ആണോ??
അഞ്ജലി :അല്ല നാട്ടിൽ ഉണ്ട് !!!
dr :ഉം അപ്പോൾ കൺഗ്രാജിലേഷൻ !!!
അഞ്ജലി ആകെ കിളി പാറി പോയി.
അഞ്ജലി :എന്തിനു???
dr :ഒരു അഥിതി കൂടി വരുന്നു.
അഞ്ജലി ആകെ ഞെട്ടിപോയി. അഞ്‌ജലിയുടെ മുഖം കണ്ട് dr പറഞ്ഞു.
dr :അമ്മ ആകാൻ പോകുന്നു.
അഞ്ജലി ഇത് കേട്ടതും ആകെ ഞെട്ടി പോയി. ഇടിമിന്നൽ നെറുകും തലയിൽ വീണപോലെ അവൾക്കു തോന്നി. അഞ്‌ജലിയുടെ ഇരിപ്പ് കണ്ടു dr വിചാരിച്ചു. ഈ കുട്ടിക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി. അഞ്ജലി മെല്ലെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു മാലതി അവിടെ മൊബൈൽ കുത്തി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അഞ്ജലി വരുന്നത് കണ്ടു മാലതി ചാടി എഴുന്നേറ്റു.
മാലതി :എന്തായി തല വേദന ഒക്കെ മാറിയോ !!!
അഞ്ജലി :ടീച്ചറെ അത്…
മാലതി :എന്താ എന്ത് പറ്റി !!!!
അഞ്ജലി :ഞാൻ പ്രെഗ്നന്റ് ആണെന്ന്…
മാലതി :ശെരിക്കും…
അഞ്ജലി :ഉം…
മാലതി :അതിനു എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത്..
അഞ്ജലി :അത്..
മാലതി :കണവന്റെ അല്ലെ….
അഞ്ജലി അതിനു മറുപടി ആയി തല അല്ലെന്ന് രീതിയിൽ കുലുക്കി.
മാലതി :ആരാ വിശ്വനാഥൻ സാർ ആണോ !!!
അഞ്ജലി :ഉം…
മാലതി :അല്ല ടീച്ചറെ കോണ്ടം ഒന്നും ഇടാതെ ആയിരുന്നോ പരുപാടി..
അഞ്ജലി :ഉം…
മാലതി :കൊള്ളാം.. എന്നാലും ഇത്രയും പെട്ടന്ന് ഇങ്ങനെ ആകാൻ. നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾ അറിയാതെ ഒരുപാട് തവണ ബന്ധപെട്ടിരുന്നോ…
അഞ്ജലി :ഉം
മാലതി :ങേ എത്ര തവണ?!!എവിടെ വെച്ച് !!!
അഞ്ജലി :അത് കുറേ തവണ അറിയാതെ..
മാലതി :ഒരു തവണ അറിയാതെ ഒരുപാട് തവണ എങ്ങനെ അറിയാതെ…. !!! അല്ല എവിടെ വെച്ച് ആണ് നിങ്ങൾ മീറ്റ് ചെയ്യുന്നത്.
അഞ്ജലി :അന്ന് സാർ വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ടൗണിൽ ഹോട്ടലിൽ പോയി അതാണ് തുടക്കം.
മാലതി :അത് ഓക്കേ പിന്നെ..
അഞ്ജലി :പിന്നെ അങ്ങനെ വീണ്ടും വീണ്ടും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞപ്പോൾ.
മാലതി :ആഹ് അത് ഓക്കേ ടീച്ചറെ. ഒരു കോണ്ടം പണി എടുത്താൽ പോരായിരുന്നോ. അല്ലെങ്കിൽ വരുമ്പോൾ വലിച്ചൂരി പുറത്ത് കളഞ്ഞാൽ പോരായിരുന്നോ…
അഞ്ജലി :അത് പറ്റി പോയി.
ഭർത്താവ് അറിയാതെ ഭാര്യ ഗർഭിണി ആയി അതും ഭർത്താവിന്റെ മുഖ്യ ശത്രു തന്നെ ആണ് കാരണക്കാരൻ എന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ ഇനി നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങളെ ഓർത്ത് അവൾക്കു വേവലാതി കൂടി കൂടി വന്നു.
മാലതി :ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ നമുക്ക് വിശ്വനാഥൻ സാറിനോട് കാര്യം പറയാം.
അഞ്ജലി :കുഴപ്പം ആകുമോ…
മാലതി :പുള്ളി ഒരു നല്ല മനുഷ്യൻ ആണ് ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ കാര്യം പറയാം പിന്നെ വെരുന്നിടത് വെച്ച് കാണാം. aല്ലെങ്കിൽ അബോഷൻ തന്നെ വഴി.
അഞ്ജലി :ഉം…
മാലതി :ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം ഞാൻ വിളിച്ചു കാര്യം പറയാം എന്നിട്ട് ടീച്ചറുടെ കൈയിൽ തെരാം.
അഞ്ജലി :ഉം…
മാലതി ഫോൺ എടുത്തു വിളിക്കുമ്പോൾ അഞ്‌ജലിയുടെ ചിന്ത മുഴുവൻ അയാൾ നടത്തിയ വേഴ്ചകൾ ആയിരുന്നു. പല തവണ ആയി എത്രത്തോളം ശുക്ലം ആണ് അയാൾ തന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ചീറ്റി നിറച്ചത്.അന്ന് അപ്പോഴത്തെ ആവേശത്തിൽ അയാൾക്ക് മുൻപിൽ സർവ്വവും തുറന്നു പിടിച്ചു കിടന്നു കൊടുത്തു. ഒരുപാട് തവണ യോനി നാളത്തിൽ അയാൾ ശുക്ല പുഴ ഒഴുക്കി വിട്ടു. അന്നൊക്കെ വെരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാം എന്ന് കരുതി ആണ് ഇരുന്നത്. പെട്ടന്ന് മാലതി തോളിൽ കൈ വെച്ചു.
മാലതി :ടീച്ചറെ സാർ ലൈനിൽ ഉണ്ട്…
അഞ്ജലി പെട്ടന്ന് ഫോൺ വാങ്ങി കൈയിൽ പിടിച്ചു.
അഞ്ജലി :ഹലോ….. ഹലോ… മ്മ്മ് ഹ്ഹഹ്ഹഡ
അവൾ വിതുമ്പി കരയാൻ തുടങ്ങി.
വിശ്വനാഥൻ :എന്തിനാ കരയുന്നത് നമ്മുടെ കുഞ്ഞ് അല്ലേ അത്. നീ പേടിക്കണ്ട നിനക്ക് ഒന്നും വരാതെ ഞാൻ നോക്കി കൊള്ളാം.
അഞ്ജലി :വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാൽ ഏട്ടൻ എന്നേ കൊല്ലും.
വിശ്വനാഥൻ :അവൻ നിന്നെ ഒരു ചുക്കും ചെയ്യില്ല. വെറും താലി കെട്ടിയ ഭർത്താവ് മാത്രം ആണ് അവൻ. ഞാൻ ആണ് നിന്റെ വയറ്റിൽ വളരുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛൻ.
അഞ്ജലി :ഇപ്പോൾ കുഴപ്പമില്ല കുറച്ചു നാൾ കഴിയുമ്പോൾ.
വിശ്വനാഥൻ :അറിയാം വയർ വീർത്തു തുടങ്ങും. അതിനു മുൻപ് നീ ഞാൻ പറയുന്ന കാര്യം ചെയ്യണം.
അഞ്ജലി :എന്ത്?
വിശ്വനാഥൻ :അവനെ ഉപേക്ഷിച്ചു എന്റെ കൂടെ വരണം. പിന്നെ ഇന്നലെ നീ പറഞ്ഞില്ലേ മോൾ നിന്നെ മനസ്സിൽ ആക്കി തുടങ്ങി എന്ന്. അപ്പോൾ പേടിക്കണ്ട അവളും നിന്റെ കൂടെ വരും. അവനോടു പോയി ചവാൻ പറ.
അഞ്ജലി :എന്നേ വന്നു കൊണ്ട് പോകുമോ ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ..
വിശ്വനാഥൻ :ഉറപ്പായിട്ടും.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ആണ് കുറച്ചു ആശ്വാസം വന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :ആലോചിച്ചു നോക്ക് എത്ര തവണ നമ്മൾ ബന്ധപെട്ടു എന്റെ പെണ്ണ് വയറ്റിൽ ആയെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്ത സതോഷം. ഈ പ്രായത്തിൽ എനിക്ക് വീണ്ടും അച്ഛൻ ആകാൻ കഴിയും എന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല. സന്തോഷം കൊണ്ട് എനിക്ക് നിന്നെ വീണ്ടും കാണാൻ തോന്നുന്നു..
അഞ്ജലി :എന്തെ !!!!
വിശ്വനാഥൻ :എനിക്ക് ഇന്ന് രാത്രി നിന്നെ വേണം പ്ലീസ്
അഞ്ജലി പെട്ടന്ന് മാലതിയെ ഒന്ന് നോക്കി എന്നിട്ട് അവിടെ നിന്ന് സ്വകാര്യമായി കുറച്ചു ദൂരത്തേക്ക് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അഞ്ജലി :ഞാൻ ആകെ ടെൻഷൻ അടിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോൾ എന്ത് സിമ്പിൾ ആയിട്ട് ആണ് ഏട്ടൻ സംസാരിക്കുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :ഇതിന് എന്തിനാ മോളെ ഇത്രയും ടെൻഷൻ അടിക്കുന്നത് ആണും പെണ്ണും തമ്മിൽ പണ്ണിയാൽ പിള്ളേർ ഉണ്ടാകും അതൊക്കെ സർവ്വ സാധാരണം. നിന്റെ കെട്ടിയോന് കഴിവില്ല അപ്പോൾ ആണുങ്ങള് കുണ്ണ കേറ്റി അത്രയും കരുതിയാൽ മതി.
അഞ്ജലി :ഓഹ്ഹ്ഹ് ഈ ഏട്ടൻ ഒരു ലജ്ജയും ഇല്ലാതെ അല്ലേ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ തുണി ഇല്ലാതെ എന്റെ അണ്ടി ചപ്പി വലിയ്ക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഈ നാണം കണ്ടില്ലല്ലോ മുഖത്ത്.
അഞ്ജലി :അത് പിന്നെ മൂഡ് ആക്കി എന്നേ ഒരു പരുവം ആക്കിയിട്ടു അല്ലേ.അത് കൊണ്ട് അല്ലേ ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്.
ഇതൊക്കെ മാലതി ദൂരെ നിന്ന് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അഞ്‌ജലിയുടെ മുഖത്ത് ചിരി വിടരുന്നത് കണ്ടു മാലതിയുടെ കണ്ണ് തെള്ളി പോയി. ഈ ഒരു നിമിഷത്തിൽ പോലും അഞ്ജലി സില്ലിയായി ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മാലതി മനസ്സിൽ കരുതി ടീച്ചർ വേറെ ലെവൽ ആണ്.
അഞ്ജലി :പിന്നെ ഇത് എന്തായാലും വീട്ടിൽ അറിയും ചേട്ടാ അങ്ങേരു എന്നേ തല്ലി കൊല്ലും മുൻപ് എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് മാറി ഏട്ടന്റെ കൂടെ വരണം.
വിശ്വനാഥൻ :അത് പേടിക്കണ്ട വയർ വീർത്തു വരും മുൻപ് ഞാൻ നിന്നെ മാറ്റിക്കോളാം.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വിശ്വാസം ഉണ്ട് ഏട്ടനെ..
വിശ്വനാഥൻ :അപ്പോൾ മുൻപ് വിശ്വാസം ഇല്ലായിരുന്നോ !!!
അഞ്ജലി :അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് അല്ല ഏട്ടാ. അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഏട്ടൻ വിളിക്കുന്നിടത് ഒക്കെ ഞാൻ വരുമായിരുന്നോ.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം…
അഞ്ജലി :അതെ മാലതി ടീച്ചർ കുറെ നേരമായി നമ്മളുടെ സംസാരം കാരണം പോസ്റ്റ്‌ അടിച്ചു നിൽക്കുവാണ്. ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലട്ടെ.
വിശ്വനാഥൻ :വെക്കല്ലേ മുത്തേ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിന് ഒരു തീരുമാനം പറഞ്ഞിട്ട് പോ.
അഞ്ജലി :എന്ത് !!!
വിശ്വനാഥൻ :നിന്നെ ഈ സന്തോഷത്തിൽ ഒന്ന് പണിയെടുക്കാൻ വേണ്ട കാര്യം.
അഞ്ജലി :അതെ എന്റെ ഏട്ടൻ കുറച്ചു കാത്തിരിക്കൂ പ്ലീസ്. സമയം ആകുമ്പോൾ ഞാൻ വിളിക്കാം അപ്പോൾ നമുക്ക് നോക്കാം.
വിശ്വനാഥൻ :എവിടെ വീട്ടിൽ പറ്റുമോ !!!
അഞ്ജലി :ഇയ്യോ ഇവിടെയോ, റിസ്ക് ആണ് ചേട്ടാ.
വിശ്വനാഥൻ :എന്ത് റിസ്ക് !!!ഇതൊക്കെ അല്ലേ ഒരു ഹരം.
അഞ്ജലി :നമുക്ക് വേറെ എവിടെ എങ്കിലും പോയി കളിക്കാം.
വിശ്വനാഥൻ :എനിക്ക് അവിടെ വെച്ച് കളിച്ചാൽ മതി നിന്നെ.
അഞ്ജലി :ഒരു വല്ലാത്ത വാശി തന്നെ, ഉം ശെരി ശെരി എന്തെങ്കിലും വഴി ഒപ്പിച്ചു വിളിക്കാം.
വിശ്വനാഥൻ :താങ്ക്സ് മുത്തേ !!!……
അഞ്ജലി :ഞാൻ കാൾ വെക്കുവാണേ പിന്നെ വിളിക്കാം.
അഞ്ജലി ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു മാലതി ടീച്ചറുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ഇവിടെ നിന്ന് ഇനിയിച്ചു പോയ അഞ്ജലി ആയിട്ട് അല്ലായിരുന്നു തിരിച്ചു വന്നത്. അഞ്ജലി നല്ല സന്തോഷത്തോടെ ആയിരുന്നു തിരിച്ചു വന്നത്.
മാലതി :ആഹാ ആളു ഹാപ്പി ആണല്ലോ, പുള്ളി എന്ത് പറഞ്ഞു. ഗർഭം അലസിപ്പിക്കാൻ ആണോ. !!!
അഞ്ജലി :അല്ല.
മാലതി :പിന്നെ !!!
അഞ്ജലി :ഏട്ടൻ എന്നേ വീട് എടുത്തു താമസിപ്പിക്കും..
മാലതി :അപ്പോൾ കെട്ടിയോൻ പ്രശ്നം ഉണ്ടാകില്ലേ.
അഞ്ജലി :ആഹ് ഉണ്ടാക്കട്ടെ.. അല്ലെങ്കിലും അങ്ങേരെ കൊണ്ട് ഇനി എന്തിന് കൊള്ളാം…
മാലതി :കൊള്ളാം ഇപ്പോൾ ആണ് ടീച്ചർ കുറച്ചു ഉഷാർ ആയത്. പിന്നെ എന്തായാലും ചിലവ് വേണം.
അഞ്ജലി :ങേ എന്തിന് !!!
മാലതി :പിന്നെ ഒരു കുഞ്ഞാവ ആകാൻ പോകുവല്ലേ…
അഞ്ജലി അത് കേട്ട് നാണം വന്നു. ഏറെ താമസിയാതെ അഞ്ജലി മാലതിയുടെ കൂടെ സ്കൂളിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി. സ്കൂളിൽ ചെന്നപ്പോൾ അഞ്ജലി എങ്ങനെ ബാക്കി ഉള്ളവർ ചോദിച്ചാൽ കാര്യം പറയും എന്നായിരുന്നു ചിന്ത. കാര്യം ഓക്കേ ആണ് ഗർഭിണി ആകുന്നത് സ്വാഭാവികം ആണല്ലോ പക്ഷേ അത് കാമുകന്റെ കുഞ്ഞു ആണെന്ന് ഇപ്പോൾ അവർക്ക് രണ്ടു പേർക്ക് അല്ലേ അറിയൂ. സ്കൂളിലേക്ക് വണ്ടി ഓടി കയറിയപ്പോൾ തന്നെ ദിവ്യ ടീച്ചർ വരാന്തയിൽ വന്നു നിന്നു. കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് കയറും നേരം അഞ്‌ജലിയുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു. ദിവ്യ ടീച്ചർ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. തൊട്ട് പിറകെ വന്ന മാലതിയെ നോക്കി കൈ ആക്ഷൻ കാണിച്ചു എന്തായി എന്നമട്ടിൽ. അപ്പോൾ മാലതി സ്വയം വയറിനു മുകളിൽ കൂടി താഴേക്ക് തടവി കാണിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വന്നു.
ദിവ്യ :കെട്ടിയോന്റെ തന്നെ ആണോ.
മാലതി :ഉം കെട്ടിയോൻ കെട്ടിയ താലി മാത്രം ആണ്, വയറ്റിൽ കിടക്കുന്നത് വിശ്വനാഥൻ സാർ വിതച്ച വിത്ത് ആണ്…
ദിവ്യ :ങേ എന്നിട്ട് അഞ്ജലി ഇത്രയും സിമ്പിൾ ആയി ചിരിച്ചു പോകുന്നു.
മാലതി :അഞ്ജലി ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ആദ്യം കണ്ട നാണം കുണുങ്ങി ടീച്ചർ അല്ല.
കഥ ഇപ്പോൾ അടുത്ത ഗിയർ ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തിരിക്കുക ആണ്. അഞ്ജലി ഇപ്പോൾ പൂർണ്ണമായും വിശ്വനാഥന്റെ സ്വന്തം ആയി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വെറും ഒരു നാട്ടിന്പുറത്തുകാരി വീട്ടമ്മ ആയ അഞ്ജലി ഇപ്പോൾ ഭർത്താവ് അറിയാതെ അയാളുടെ ശത്രുവിന്റെ കുഞ്ഞിനെ വയറ്റിൽ ഇട്ട് അയാളോട് ഒപ്പം ജീവിക്കാൻ ഉളള ധത്രപാഡിൽ ആണ്. അന്ന് വൈകുന്നേരം അഞ്ജലി വീട്ടിലേക്കു എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ കണ്ണാടി മുൻപിൽ പോയി നിന്നു കൊണ്ട് തന്റെ വയർ മറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സാരി വകഞ്ഞു മാറ്റി. എന്നിട്ട് മെല്ലെ അതിൽ തലോടി കൊണ്ട് എന്തോ ആലോചിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
വൈകുന്നേരം മൃദുല വന്നു. അവളോട് തത്കാലം കാര്യം ഒന്നും പറയേണ്ട എന്ന് തന്നെ അഞ്ജലി ഉറപ്പിച്ചു. മൃദുല തനിക്ക് പോകേണ്ട ഡ്രസ്സ്‌കൾ എല്ലാം എടുത്തു അടുക്കി വെച്ചു. അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ നടക്കാൻ പോകുന്ന തൃശ്ശൂർപൂരവും നെന്മാറ വെടികെട്ടും. മൃദുല വീട്ടിൽ നിന്ന് വിട്ട് നിന്നാൽ വിശ്വനാഥൻ സാർ പറഞ്ഞത് പോലെ വീട്ടിൽ വെച്ച് ആഗ്രഹം പോലെ എല്ലാം നടക്കും.
nice story