ഒരു പ്രണയകഥയുടെ ആദ്യഭാഗമാണ്…2

Posted on

” എടി ദിവ്യേ നിനക്ക് തലയ്ക്ക് വല്ല ഓളവുമുണ്ടോ വഴിപോണ ആൾക്കാരോടൊക്കെ തല്ല്കൂടാൻ… ”

” നീ പോടി ആ പൊട്ടകണ്ണൻ അല്ലേ എന്നെ വന്നിടിച്ചേ… ”

കൂട്ടുകാരി ശ്രദ്ധയുടെ ചോദ്യത്തിന് സ്വരം കടുപ്പിച്ച് കൊണ്ടാണ് ദിവ്യ മറുപടി നൽകിയത്

“ഒലക്കേടെ മൂട്… നീയാണ് അവനെ ഇടിച്ചത് ഞാനെൻ്റെ കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടതാ… ആ ശിവദാസൻ ഡോക്ടറോടുള്ള കലിപ്പ് നീ അവൻ്റെ നെഞ്ചത് തീർത്തു…അതാണ് സത്യം.. ”

” എടി ആ ശിവദാസൻ എന്നെ ആവശ്യമില്ലാതെ വഴക്ക് പറഞ്ഞ കലിപ്പ് ഉണ്ട് പക്ഷേ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചത് അവൻ എന്നെ ശൂർപ്പണഖാന്നൊക്കെ വിളിച്ചതുകൊണ്ടല്ലേ… ”

” അങ്ങനാണേൽ ഒരാവശ്യവുമില്ലാത്തെ അവനെ കേറി തട്ടിയിട്ട് നിയവനെ പൊട്ടക്കണ്ണാന്ന് വിളിച്ചതോ…? ”

” അത് ഞാൻ അവൻ മാത്രം കേൾക്കുന്ന രീതിയിലാണ് വിളിച്ചത് അല്ലാതെ നാട്ടുകാർ കേൾകത്തക്ക രീതിയിലല്ല… ”

അത് പറയുമ്പോൾ ദിവ്യയ്ക്ക് ഇച്ചിരി കലിപ്പ് വന്നു…

” എന്തു പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ നീയല്ലേ ആദ്യം വിളിച്ചെ… ”

” ഒരു സംശയം ചോദിച്ചോട്ടെ നീ എൻ്റെ കൂട്ടുകാരിയാണോ അതൊ അവൻ്റെയോ… നമ്മൾ ഇപ്പൊ എവിടെ വന്നത് നിൻ്റെ ഏതോ കസ്സിന് ആക്സിഡന്റ് പറ്റിയത് നോക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്… ആ പൊട്ടകണ്ണൻ്റെ കാര്യം വിട്.. ”

നടന്നുകൊണ്ട് സംസാരിക്കുന്ന ശ്രദ്ധയെ പിടിച്ചു നിർത്തി ദിവ്യ ശബ്ദം കടുപ്പിച്ച് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശ്രദ്ധയ്ക്ക് നേരെമറിച്ച് ചിരിയാണ് വന്നത്

” എന്റെ പൊന്നു ദിവ്യേ നിൻ്റെ ചാടികടിക്കുന്ന സ്വഭാവത്തെ കൊണ്ടാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്.. ”

” എന്റെ സ്വഭാവം ഇങ്ങനാ മാറ്റാൻ തൽക്കാലം ഉദ്ദേശമില്ല… മോള് നടക്ക്… ”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ശ്രദ്ധയുടെ കൈയ്യും വലിച്ച് ഓപ്പറേഷൻ തിയേറ്ററിൽ അടുത്തേക്ക് നടന്നു… തീയേറ്ററിൻ്റെ മിററിലൂടെ അതുലിനെ കണ്ടതും ശ്രദ്ധ അതാണ് തന്റെ കസിനെന്ന് ദിവ്യയെ കാണിച്ചു..

” എടി ഇത് അവൻ്റെ കൂട്ടുകാരാ.. ”

അതുലിൻ്റെ കൂടെ കണ്ടു പരിചയം ഉള്ളതുകൊണ്ട് ശ്രദ്ധ വരാന്തയിൽ ഇരിക്കുന്ന അഭിന്നേയും നന്ദുവേയും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് ദിവ്യയോട് പറഞ്ഞു. എന്താ പറ്റിയേന്ന് ചോദിച്ചുനോക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് രണ്ടാളും നീങ്ങി…

” ഹലോ അതുലിൻ്റെ കൂട്ടുകാരല്ലേ… ”

തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കുന്ന അഭിനോട് ശ്രദ്ധ ചോദിച്ചതും ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അവൻ അതേയെന്ന് മറുപടി നൽകി

” ഞാൻ ശ്രദ്ധ അവൻ്റെ കസിൻ ആണ്.. ഇവിടെയാണ് വർക്ക് ചെയ്യുന്നത്..അവന് എന്താ പറ്റിയത്… ”

” കോളേജിൻ്റെ അടുത്ത് വെച്ചൊരു ആക്സിഡന്റ് പറ്റിയതാണ്… കാലിന് ഒരു ചെറിയ സർജറി കഴിഞ്ഞു… വേറെ കൊഴപ്പൊന്നൂല്ല്യ… ”

ശ്രദ്ധയുടെ ചോദ്യത്തിന് അഭിൻ മറുപടി നൽകി

” അവൻ്റെ വീട്ടിൽ പറഞ്ഞോ… ”

” ഇല്ലാ പറഞ്ഞിട്ടില്ല പെട്ടെന്ന് വിളിച്ച് ടെൻഷൻ ആകേണ്ട എന്നു കരുതി.

. കാര്യം പറഞ്ഞ് അവരെ കൂട്ടി വരാൻ ഞങ്ങടേ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയിട്ടുണ്ട്… അല്ല നിങ്ങൾ എങ്ങനാ ഇത് അറിഞ്ഞത് ”

” എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ നിങ്ങടെ കോളേജിൽ ഉണ്ട് അവൻ വഴിയറിഞ്ഞതാണ്…പിന്നെ റിസപ്ഷനിൽ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നു എന്ന് പറഞ്ഞത്… വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അപ്പൊ ശരി ഞങ്ങൾക്ക് റൗണ്ട്സ്സ് ഉണ്ട്… ഇവിടൊക്കെ തന്നെ കാണും എന്തേലും ആവശ്യമുണ്ടേൽ പറയണേ… ആന്റി വന്നാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരാം.. ”

അതും പറഞ്ഞ് അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി ശ്രദ്ധയും ദിവ്യയും തങ്ങളുടെ ഡ്യൂട്ടി സ്ഥലത്തേക്ക് നടന്നു…

” എടാ അജ്ജൂ… നിനക്ക് ആ നേഴ്സിനോട് വഴക്കിടേണ്ട വല്ല കാര്യവുമുണ്ടായിരുന്നോ.. ”

പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് നടക്കുംമ്പോൾ എന്നോട് അവൻ ചോദിച്ച ചോദ്യം എനിക്കത്ര സുഖിച്ചില്ല…

” പിന്നെ ആവശ്യമില്ലാത്തെ വന്ന് കൂട്ടിയിടിച്ചിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് പൊട്ടക്കണ്ണാന്ന് വിളിച്ചവളെ ഞാൻ മടിയിലിരിത്തി കൊഞ്ചികാടാ…അവളുണ്ടല്ലോ അഹങ്കാരത്തിന് കൈയ്യും കാലും വച്ച സാധനാ…”

” എടാ എന്നാലും അതൊരു നേഴ്സ് അല്ലേ… നീ അതിനെ ആൾക്കാര് കേൾക്കത്തക്ക രീതിയിലാ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞത്… ”

മോനേ ശ്രീഹരി നീ വലിയ നന്മമരം ആയിരിക്കും…എന്റെ സ്വഭാവം ഇങ്ങനാ തൽക്കാലം മാറ്റാൻ ഉദ്ദേശമില്ല… മോൻ ഇപ്പോ പറഞ്ഞ പണി പോയി ചെയ്യ്… ”

അവൻ്റെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് അവനെ തള്ളികോണ്ട് പറഞ്ഞ് ഞാനെൻ്റെ വണ്ടി എടുത്ത് സ്റ്റാർട്ട് ആക്കി…പോകുന്നതിന് മുൻപ് വന്നാൽ റിസപ്ഷനിൽ പോയി റൂം നമ്പർ ചോദിച്ച് ഡ്രസ്സ് മാറി അവന്മാരെയും കൂട്ടി കാൻ്റീനിൽ പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കണമെന്നും ഞാൻ അവനെ ഓർമിപ്പിച്ചു

അവിടുന്ന് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയതും ഉമ്മറത്ത് അച്ഛനും അമ്മയും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു… വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത് വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ തന്നെ അച്ഛൻ അവൻ്റെ വിവരങ്ങൾ തിരക്കി… പിന്നെ അച്ഛനെ പറ്റി പറഞ്ഞില്ലല്ലോ അച്ഛൻ പ്രഭാകർ മേനോൻ.ഒരു ബാങ്ക് മാനേജർ ആണ്… പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് കോളേജിൽ നിന്ന് എന്തോ തല്ലുണ്ടാക്കി ആശുപത്രി കിടന്നപ്പോൾ അവിടുത്തെ മെഡിക്കൽ സ്റ്റുഡൻ്റായ എൻ്റെ അമ്മയെ പ്രേമിച്ച് കല്യാണം കഴിച്ച ഒരു അണ്ടർറേറ്റഡ് കാമുകനാണ് പുള്ളി… അവർക്കുണ്ടായ ഏക സന്താനവുമാണ് ഈ ഞാൻ… അച്ഛനുള്ള മറുപടിയും കൊടുത്ത് അവൻ്റെ വീട്ടിൽ പോയി അമ്മയോടും പെങ്ങളോടും സംഭവം പറഞ്ഞ് അവരെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോണ്ട കാര്യവും പറഞ്ഞ് ഞാൻ കുളിക്കാനായി എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..

കുളിച്ചൊന്ന് ഫ്രഷായപ്പോൾ തലക്കുണ്ടായിരുന്ന കുറച്ച് ടെൻഷൻ ഒക്കെ കുറഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി..അതുകൊണ്ട് തന്നെ വേഗം ഡ്രസ്സ് മാറി കാറിൻ്റെ താക്കോലും എടുത്ത് ഞാൻ താഴേക്കിറങ്ങി…

” അമ്മേ ഞാൻ പോവ്വാണേ… ”

അടുക്കളയിൽ എന്തോ ചെയ്യ്തുകൊണ്ടിരുന്ന അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു

” ആദ്യം ആ മേശയിൽ എടുത്തുവച്ച ചോറെടുത്ത് കഴിക്ക്… വൈകുന്നേരം ആകാറായി നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലെന്നെനിക്കറിയാം… അതുകൊണ്ട് കഴിച്ചിട്ട് ഇവിടുന്ന് പോയാ മതി… ”

അടുക്കളയിൽ നിന്ന് എത്തിനോക്കി അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

പുള്ളിക്കാരിയുടെ മറുപടി കേട്ടതും സമയം ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞ് ഒഴിയാൻ നോക്കിയ എന്നോട് ഒരു സമയ കുറവുമില്ല കഴിച്ചിട്ട് പോയാ മതിന്നുള്ള അച്ഛൻ്റെ ശാസനവും വന്നു… ഇനിയും എന്തേലും പറഞ്ഞാ രണ്ടാളും കൂടി എന്നെ കെട്ടിയിട്ട് തീറ്റിക്കും… അതുകൊണ്ട് ഡൈനിങ് ടേബിളിലിരുന്ന് എന്തൊക്കെയോ കുറച്ച് കഴിച്ചിട്ട് അവരോട് രണ്ടാളോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.

അവൻ്റെ വീട്ടിൽ പോയി കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഒരു വിധത്തിലാണ് അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചത്.ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ അവൻ്റമ്മ ഗിരിജാൻ്റിയും പെങ്ങള് നീതുവും രണ്ടാളും പാവങ്ങളാ എന്തോ അവരുടെ കണ്ണീര് കണ്ടത് വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥ തന്നാർന്നു… പിന്നെ കുഴപ്പങ്ങളൊന്നും

ഇല്ലാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് എങ്ങനെയൊക്കയോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരെ എത്തിച്ചു… പക്ഷേ ഐസിയുവിലെ അവൻ്റെ കിടപ്പ് കണ്ട് അവരുടെ കൺട്രോള് പിന്നേം പോയി…

കുറച്ച് പാടുപെട്ടു അവരെ ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ഇപ്പോൾ കൂട്ടിന് അവന്മാരും ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഏറെക്കുറെ ഒരു ആശ്വാസമായി… അപ്പോളാണ് അഭിൻ അവിടേക്ക് വന്ന ശ്രദ്ധയെ പറ്റി പറയുന്നതും അവളെ കാണിച്ചുതരുന്നതും അവള് വന്നതോടുകൂടി ആൻ്റിക്കും നീതുവിനും കുറച്ച് ആശ്വാസമായി…

സമയം പിന്നെയും ഒരുപാട് നീങ്ങി അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഓർത്തത് ഇവളുടെ കൂടെയല്ലേ നേരത്തെ ആ ശൂർപ്പണകയെ കണ്ടത്… അതെങ്ങാനുമുണ്ടോ ഈ പരിസരത്ത് നേരത്തെ വെല്ലുവിളിച്ച് പോയതാ.. ഞാൻ ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു…ഹേ ഇല്ല ഭാഗ്യം…

” ഇയാൾ എന്താ നോക്കുന്നേ… ”

ചോദ്യം കേട്ടാണ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞത് ശ്രദ്ധയായിരുന്നു

” അല്ല തന്നെയല്ലേ ലിഫ്റ്റിനടുത്ത് വെച്ച് നേരത്തെ കണ്ടത് അപ്പോൾ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന കൂട്ടുകാരിയെ തപ്പുവായിരുന്നു… ആ കൊച്ചിന് വല്ല കൊഴപ്പോണ്ടോ…? ”

അവൾ ചോദിച്ചതിനുള്ള മറുപടിയും കൂട്ടത്തിൽ എൻ്റെ കാര്യമായ സംശയവും ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു. അതിന് അവളുടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള മറുപടിയും വന്നു..

” ഹേയ് അത് അവൾ ഡ്യൂട്ടി ഡോക്ടറുമായി കലിപ്പിലായിരുന്നു അപ്പോഴാണ് ഈ സംഭവം കൂടി നടന്നത് അതാ തന്നോട് ചാടിക്കടിച്ചത്… പിന്നെ ആള് വേഗം ചൂടാവുന്ന കൂടത്തിലാ… ”

” അപ്പൊ ആരോടൊക്കെയോ ഉള്ള കലിപ്പാണ് കക്ഷി എന്നോട് തീർത്തത്… പിന്നെ ദേഷ്യത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ അവള് സൂപ്പർഫാസ്റ്റാണേൽ ഞാൻ എക്സ്പ്രസ്സാ ലഅതാണല്ലോ നേരത്തെ ആ പുകില് മൊത്തം ഉണ്ടാവാൻ കാരണം… ”

” അത് അവിടെവെച്ചുള്ള ഇയാളുടെ പ്രകടനം കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി… അതാ രംഗം വഷളാകും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ ദിവ്യയേയും വിളിച്ച് പോന്നത്.. ”

” ദിവ്യാന്നാണോ അതിൻ്റെ പേര്…ഒട്ടും ചേരുന്നില്ല… സ്വഭാവം വച്ച് നോക്കിയ അതിന് പറ്റിയ പേര് ഉണ്ണിയാർച്ചാന്നാ…അല്ലേ പിന്നെ ഞാൻ നേരത്തെ വിളിച്ചതാ നല്ലത് ശൂർപ്പണഖ… ”

അതും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും ചിരിക്കുമ്പോളായിരുന്നു കുറച്ച് മാറിനിന്ന്

നന്ദു എന്നെ വിളിച്ചത് ഞാൻ കാര്യം എന്താണെന്നറിയാൻ അവൻ്റടുത് നീങ്ങി..

” ഡാ അവൻ്റെ ബൈക്ക് ഷോറൂമിൽ കയറ്റി.. നല്ല പണിയുണ്ട് അവൻമാര് എന്തൊക്കെയോ പാർട്സ് വാങ്ങാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് അഡ്വാൻസ് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് എൻ്റെ കയ്യിൽ ഉള്ളത് തികയൂല നിൻ്റെ കയ്യിൽ വല്ലതുമുണ്ടോ… ”

” ഡാ വണ്ടിടെ ലോണിൻ്റെ പൈസയുണ്ട് തൽക്കാലം അത് എടുക്കാം…ബാക്കി നമുക്ക് പിന്നെ നോക്കാം… എന്തായാലും ആശുപത്രി ചെലവും വണ്ടിയുടേയും ഒക്കെ കൂടി കോളേജിന്ന് ഒരുതുക എന്തായാലും പിരിക്കണം… തൽക്കാലം നീ ഇത് കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്ക്…”

അതും പറഞ്ഞ് പേഴ്സിന്ന് പൈസയും കൊടുത്ത് അവനേയും പറഞ്ഞ് വിട്ട് ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ച് വന്ന് അവൻ്റെ അമ്മയോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോഴേക്കും സമയം ഏതാണ്ട് വൈകുന്നേരം ആവാറായിരുന്നു…

” ഗിരിജാൻ്റി എന്തായാലും മൂന്നാഴ്ച്ച ഇവിടെ കിടക്കേണ്ടിവരും… അത് ഞങ്ങൾ നിന്നോളും.. ”

ഞാൻ പിള്ളേരെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് പറഞ്ഞു

” വേണ്ട മോനേ…അതെങ്ങനെ ശരിയാവും ഞങ്ങള് നിക്കാം…”

” ആൻ്റി നീതുവിന് കോളേജ് പോകേണ്ടതല്ലേ… ഇവിടെ നിന്നെങ്ങനാ…ഫൈനൽ ഇയർ അല്ലെ… എക്സാം അടുത്തുണ്ട് അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക് രാവിലെ കോളേജിൽ പോകുമ്പോൾ നീതു ആൻ്റിയെ ഇവിടെ ഇറക്കട്ടെ എന്നിട്ട് കോളേജ് വിട്ട് വൈകിട്ട് ഇവിടെ വന്ന് രണ്ടാളും വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചോ… രാത്രി എന്തായാലും ഞങ്ങൾ ഇവിടെ നിൽക്കാം…”

ഞാൻ രണ്ടുപേരോടുമായി വീണ്ടും വ്യക്തമാക്കി പറഞ്ഞു

” വേണ്ട മക്കളെ നിങ്ങൾക്കത് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്… നിങ്ങൾ എങ്ങനാ ഇവിടെ… ”

കാര്യങ്ങൾ ഏതാണ്ടൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടും ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതിയാണ് പുള്ളിക്കാരി അങ്ങനെ വീണ്ടും പറഞ്ഞത്… അപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധ

തനിക്ക് നാളെ മുതൽ നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആണെന്ന് കൂടി പറഞ്ഞത്… അതു കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ആൻ്റിയോട് വീണ്ടും തുടർന്നു..

” അപ്പോൾ പിന്നെ പ്രശ്നമില്ലല്ലോ സഹായത്തിന് ശ്രദ്ധയുണ്ടല്ലോ ആൻ്റി… പിന്നെ ഞങ്ങൾക്കാണോ ബുദ്ധിമുട്ട്.. അവൻ ഞങ്ങടെ കൂടപിറപ്പല്ലേ… കോളേജിൽ രാത്രി സ്റ്റേ ചെയ്യുമ്പോ വരാന്തയിലും മറ്റും കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഞങ്ങക്ക് ഇതൊക്കെയാണോ പ്രശ്നം… ആൻ്റി ധൈര്യായിട്ട് വീട്ടിൽ ചെല്ല് എന്നിട്ട് നാളെ വാ അപ്പോഴേക്കും അവനെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റും… ”

“മോനേ എന്നാലും…”

“ഒരു എന്നാലും ഇല്ല…”

ആൻ്റി പറഞ്ഞു മുഴുവൻ ആകുന്നതിനു മുന്നേ ഞാൻ അതും പറഞ്ഞ് ശ്രീഹരിയെ വിളിച്ചു

” ശ്രീഹരി നീ ആൻ്റിയേയും നീതുവേയും വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്ക്…”

അതും പറഞ്ഞ് ഞാനവന് കാറിൻ്റെ ചാവികൊടുത്തു പിന്നെ ഒരുവിധത്തിൽ അവരെ പറഞ്ഞയച്ചു… അവര് പോകുന്നതിനൊപ്പം ശ്രദ്ധയും നാളെ കാണാമെന്ന് പറഞ്ഞ് യാത്ര പറഞ്ഞു…

” എന്നാ പിന്നെ നമ്മുക്ക് റൂമിൽ പോയാലോ.. റൂം നമ്പർ എത്രയാ… ”

അവര് പോയതും ഞാൻ അഭിന്നോട് ചോദിച്ചു.

” 214.. ഡാ പക്ഷേ ഇവിടെ ആരെങ്കിലും വേണ്ടേ… ”

” അവനെ മിക്കവാറും ഇന്ന് രാത്രി റൂമിൽ കൊണ്ടാകും എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… മറ്റ് അത്യാവശ്യമെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർ റൂമിൽ വിളിക്കും അങ്ങനാ ഇവിടെ…അതുകൊണ്ട് മോൻ വാ…”

അതും പറഞ്ഞ് ഞാനവനേയും പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ച് റൂമിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി…

” ആ നീ വന്നോ… ” നഴ്സിംഗ് റൂമിലെത്തിയ ശ്രദ്ധയെ കണ്ട് ദിവ്യ ചോദിച്ചു…

” ആൻ്റിയും മോളും ഇപ്പോഴാണ് പോയത്… ഇവിടെ ആ പിള്ളേരാണ് നിൽക്കുന്നത്…പിന്നെ നാളെ നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റ് കയറേണ്ടതല്ലേ അതുകൊണ്ട് അതികസമയം നിന്നില്ല… ”

എന്നാ പിന്നെ നമ്മുക്ക് വിട്ടാലോന്നുള്ള ദിവ്യയുടെ ചോദ്യത്തിന് ശ്രദ്ധ ബാഗും എടുത്ത് പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു.എന്നിട്ട് രണ്ടാളും പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് നടന്നു…

” ഡി പിന്നെയില്ലേ അവിടെ വെച്ച് നിനക്ക് വേണ്ടപെട്ട ഒരാളെ ഞാൻ കണ്ടു ”

” ആരെ…? ”

ശ്രദ്ധയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും ദിവ്യ ആരാണെന്നുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ അവളുടെ മറുപടിയും നോക്കി നിന്നു…

” വേറെ ആരാ നീ നേരത്തെ തല്ലുകൂടിയ കക്ഷി…അവൻ അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഉള്ളതാ…പേര് അർജ്ജുൻ ”

” ആ പൊട്ടകണ്ണനാണോടി എനിക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവൻ… ”

പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതും അത്ര ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതുമായ മറുപടിയായത് കൊണ്ട് സ്വരം കടുപ്പിച്ച് ദിവ്യയത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രദ്ധ തുടർന്നു…

” എടി നീ കരുതും പോലെ അല്ല.. ആള് പൊളിയാണ്.. ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചാർന്നു. നിന്നെപ്പറ്റി തന്നയാ അവൻ ആദ്യം ചോദിച്ചതും… ”

” എന്നെപ്പറ്റി അവനെന്തിനാ ചോദിക്കുന്നേ.. ”

” നിന്നെ പ്രേമിക്കാൻ അല്ലപിന്നെ… എടി പോത്തേ ആവശ്യമില്ലാത്ത അവനോട് വഴക്കടിച്ചാൽ നിൻ്റൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന എന്നോട് അവൻ നിന്നെ പറ്റി ചോദിക്കില്ലേ… നിനക്ക് വട്ടുണ്ടോന്നാ അവൻ ചോദിച്ചത്… ”

അതും പറഞ്ഞ് ശ്രദ്ധ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി… പക്ഷേ ദിവ്യയ്ക്ക് അതത്ര സുഖിച്ചില്ല…

” വട്ടവൻ്റെ മറ്റവൾക്ക്… ”

ദേഷ്യത്തോടെ ദിവ്യ പറഞ്ഞു

” എടി പിന്നെ ആള് കാര്യങ്ങളൊക്കെ നല്ലോണം ഹാൻഡിൽ ചെയ്യുന്നുണ്ട്… ഇച്ചിരി മെച്യൂരിറ്റി ഉള്ള കൂട്ടത്തിലാ… ഒരുപാട് കാശ് ചെലവാകുന്നതും കണ്ടു… ”

” വല്ല കള്ളനോട്ടുമായിക്കും… ”

കേൾക്കാൻ താൽപര്യമില്ലാത്ത രീതിയിൽ ദിവ്യ പറഞ്ഞു…

” പോടി നിനക്ക് ഭ്രാന്താ… ഒരാളെക്കൊണ്ട് നല്ലതും പറയരുത്.. ”

” ഇത്രക്ക് ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ നിനക്കവനെ കെട്ടികൂടെ… ”

ഒരൊഴുക്കൻ മട്ടിൽ ശ്രദ്ധയോട് ദിവ്യ പറഞ്ഞു

” അടുത്ത മാസം കല്യാണം ഉറപ്പിച്ച പെണ്ണായിപോയി അല്ലേൽ എനിക്ക് ഒക്കെയായിരുന്നു… ” അതും പറഞ്ഞ് ഒന്ന് ചിരിച്ചതിനുശേഷം ശ്രദ്ധ തുടർന്നു

” എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ നീയവനെ പ്രേമിച്ചോ… രണ്ടിൻ്റെ സ്വഭാവം വെച്ച് കറക്റ്റ് മേച്ചാ… ”

വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കുന്ന ദിവ്യയെ നോക്കി അതും പറഞ്ഞ് ശ്രദ്ധ പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…

” പിന്നെ മേച്ച്… ഇങ്ങോട്ട് കയറടി പോത്തെ ഇല്ലൽ നടന്ന് വീട്ടിൽ പോകേണ്ടിവരും… ”

” ഞാൻ ഒരു സത്യം പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ… ”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞ് ശ്രദ്ധ വേഗം വണ്ടിയുടെ പിന്നിൽ കയറി…

” അവളുടെ ഒരു സത്യം…എൻ്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ… നാളെ തൊട്ടാ പൊട്ടക്കണ്ണനേം കാണണല്ലോ ഇവിടെ വന്നാ… ”

വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോ അറിയാതെ ദിവ്യ അത് പറഞ്ഞു… പുറകിൽ ഇരിക്കുന്ന ശ്രദ്ധ അത് കേൾക്കുകയും ചെയ്യ്തു…

” എന്താടി അവനെ കണ്ടാ പ്രേമിച്ചു പോകുമെന്ന് പേടി ഉണ്ടോ… “

പിന്നിലിരുന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രദ്ധ പറഞ്ഞു

” അല്ലടി ജയിലിൽ പോകുന്ന പേടിയുണ്ട്… ആളുകളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് എന്നെ കളിയാക്കിയ അവനേം കൊന്ന് ഞാൻ ചെലപ്പൊ ജയിലിൽ പോകും… വേണ്ടിവന്നാൽ ഇരട്ടജീവപര്യന്തം കിട്ടാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്.. അവനൊപ്പം നിന്നെയും കൊല്ലും… അതു വേണ്ടെങ്കിൽ മിണ്ടാതിരുന്നോ… ”

വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തോണ്ട് അൽപ്പം കനത്തിൽ ദിവ്യ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്ന് അടക്കി ചിരിക്കുക മാത്രമല്ലാതെ പിന്നെ ഒന്നും ശ്രദ്ധ മിണ്ടിയില്ല…

രണ്ടുപേരും ഹോസ്പിറ്റൽ ഗേറ്റും കടന്ന് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു…

തുടരും…

73060cookie-checkഒരു പ്രണയകഥയുടെ ആദ്യഭാഗമാണ്…2

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *