ന്തിനാ ന്റെ മോള്കരയണെ

എല്ലാവരോടും സൊറ പറഞ്ഞും അടുത്തുള്ള രണ്ട് മൂന്ന് വീട്ടിൽ കയറിയും ആ ദിവസം അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു.പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സുബഹി ബാങ്കിന് പിന്നാലെ ഞാൻ ഞാനെഴുന്നേറ്റു. നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് കിച്ചൺ വരെ പോയി നോക്കി. ഒരു കുഞ്ഞു പോലും എണീട്ടിറ്റില്ല.എനിക്കാണെങ്കിൽ ഉറക്കം വന്നതുമില്ല. വീണ്ടും അറയിൽ റാഷിക്കാടെ അരികിൽ ചെന്നിരുന്നു. അമ്മൂനേം ഷാഹിക്കാനേം ഉമ്മാനേ മൊക്കെ ഓർത്തു.അമ്മൂന് വീട്ടുപണിയൊക്കെ ഏകദേശം കഴിഞ്ഞു കാണും. ഷാഹിക്ക ഇപ്പൊ എന്താക്കുന്നുണ്ടാവും ആവോ! ഷാഹിക്കാക്ക് വിളിക്കാൻ ഫോണെടുത്തതും ഷാഹിക്കാടെ കോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.”ഹലോ ! ഇക്ക ഞാനങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.”ഇങ്ങോട്ട് ഹലോ ന്ന് പറയും മുൻപേ ഞാൻ പറഞ്ഞു തീർത്തു.”ശാദീ …., ഞാൻ അമ്മുവാ…. ഇക്ക വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞ് വിളിച്ചതാ….. ” “സുഖല്ലെ അമ്മു.ഷാഹിക്ക എവിടെ?ഊം….. പള്ളീൽ പോയി വന്നില്ല. നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞുSനെ നിന്നെ വിളിക്കണംന്ന് ഏൽപിച്ച് പോയതാ…. പുതുപ്പെണ്ണല്ലെ, അറിയാതെ ഉറങ്ങി പോയാൽ പിന്നെ അമ്മായി പോര് കാണേണ്ടി വരുംന്ന് ഇക്ക ഓർത്ത് കാണും. അല്ലെ ശാദി …..” അമ്മൂടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് ഞാൻ ചിരിച്ചു. “അമ്മു അതിനിവിടെ നേരം വെളുത്തില്ലെന്ന് പറയണംന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴാ ഷാഹിക്കാന്റെ വാക്ക് ഓർമ്മ വന്നത്. അവിടത്തെ കാര്യം ഇവിടെയും … ” ശാദീ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ടേൽ ഒന്നു വിളിച്ചു പറയണേ….. അമ്മു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
റാഷിക്ക നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് കിടന്നതാണ്. സമയം എട്ട് കഴിഞ്ഞു,ഓരോരുത്തരായി എഴുന്നേറ്റ് വരാൻ തുടങ്ങി.സുബഹില്ലാതെ കിടന്നുറങ്ങിയതിൽ എനിക്കവരോട് വല്ലാത്ത അമർഷം തോന്നി. പിന്നീടാമനസ്സിലായത് സുബഹി മാത്രമല്ല .ബാക്കി നാല് വഖ്ത്തും ഇവർക്ക് അന്യമാണെന്ന്.
വിരുന്നും മറ്റുമായി ദിവസമങ്ങനെ കടന്ന് പോയി. അറിഞ്ഞിടത്തോളം ഉമ്മാക്കും റാഹിത്താക്കും എന്നോട് പൊരുത്തക്കേടൊന്നുമില്ല. അവരോടൊപ്പം എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്ന രീതിയിൽ ജോലി ചെയ്യാനൊക്കെ ഞാനും കൂടും…….
എത്ര പെട്ടെന്നാ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ് പോയത്.ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം മൂന്നോ നാലോ പ്രാവശ്യം മാത്രാ ഞാൻ എന്റെ പുരയിൽ പോയത്. എന്നെ കാണണമെന്ന് തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ ഷാഹിക്ക ഓരോരോ കാരണമുണ്ടാക്കി വരും.എത്ര നിർബന്ധിച്ചാലും ഒന്നും കഴിക്കാനൊന്നും നിൽക്കാറില്ല.” ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരാളെ കാണാൻ വന്നതാ അപ്പൊ ഒന്ന് കേറീ ന്നേ ഉള്ളൂ. ഇൻ ഷാ അള്ളാ ഇനിയും വരാല്ലോ…” ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഇക്ക ഒഴിഞ്ഞു മാറും.
ലീവ് കഴിഞ്ഞു.നാളെയാണ് റാഷിക്കാക്ക് ഗൾഫിലേക്ക് പോവേണ്ടത്. എനിക്കാണേൽ ആകെ വെപ്രാളമായി. കല്യാണം പെട്ടെന്ന് വേണം ലീവില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി കല്യാണം നടക്കാനുള്ള അടവാണെന്ന്. ഇതിപ്പോ….. ഇത്ര പെട്ടെന്ന്…….. എനിക്ക് സങ്കടം വന്നു……
മഗ് രിബിന് ശേഷം ആളുകൾ വന്ന് തുടങ്ങി.ഇശാ നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് പള്ളിയിൽ നിന്നും രണ്ടു ഉസ്താദുമാരെയും കൂട്ടി മർസൂഖ് വന്നു.ഉസ്താദുമാരെ കണ്ടതും സിറ്റൗട്ടിന്ന് റാഹിലാത്തയും പാർട്ടിയും അപ്പുറത്തേക്ക് പോയി. ബദർ മൗലീദാണ്. ദൂരയാത്രക്ക് പോവുമ്പോൾ കാര്യവിജയത്തിന് വേണ്ടി ഇതാണത ചൊല്ലേണ്ടത് .റാഹിലാ ത്താന്റെ ഈ കമന്റ് കേട്ട് എനിക്ക് ചിരി വന്നു.ഞാൻ കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചതല്ല റാഹിലാത്ത പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്.ഇതിലും വലിയ യാത്രയ്ക്ക് വേണ്ട ഒരുക്കം ഒരു നിസ്കാരമായിട്ടും അത് പോലും ചെയ്യാത്ത റാഹിലാത്ത പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് എനിക്ക് ചിരി വന്നത്.

മൗലൂദും കഴിഞ്ഞ് ദുആ അവസാനത്തിലേക്ക് എത്തിയപ്പോഴാണ് എന്റെ വീട്ടുകാരെത്തിയത്. എല്ലാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. ജമീലാ ത്താനേയും ഉമ്മാനേം അമ്മൂനേമൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ഇത്തിരി എങ്കിലും സമാധാനമായി. ജമീലാത്ത കൈയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കവറൊക്കെ ഒരു മൂലയിൽ വെച്ചു. “അയ്ല് കൊറച്ച് പത്തിരീം എറച്ചീം അടേം പൊരീടേം ഒക്കെ ണ്ട്. അത് റാഷിക്ക് കൊണ്ടോവാൻ കൊടുക്കാനാ….. “അമ്മു എന്റെ ചെവീൽ പറഞ്ഞു.ഉസ്താദുമാരൊക്കെ പോയ ശേഷാ ഞാൻ ഷാഹിക്കാടെ അടുത്തേക്ക് പോയത്.ഷാഹിക്ക പുറത്തിരുന്ന് ഫോൺ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടപാടെ “കൊറച്ച് കയ്ഞ്ഞ് ബിളിക്കാട്ടോ ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.” ഇക്കഎന്നെയും കൂട്ടി എന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.” ഇക്കാടെ മോക്ക് സുഖോല്ലെ. മോള് നേരത്തെ എണിക്കാറുണ്ടല്ലോ… ഉമ്മയൊക്കെ…… മോക്ക് ബെഷ മോള്ള തൊന്നും …… ” ഇക്കാന്റെ തൊണ്ടയിടറി…. “എന്റെ പൊന്നു ഷാഹിക്ക, നിക്കിവിടെ പെരുത്ത് സുഖാണ്. ന്റെ ഷാഹിക്ക ഒന്നോണ്ടും ബേജാറാക്കണ്ട.ഉമ്മാ യും റാഹിത്തായൊക്കെ നല്ല സ്നേഹത്തോടെയാ പെരുമാറുന്നത്. ഇനി എന്തേലും വെഷമുണ്ടേൽ ഈ പാവം ഇക്കാനെ ഞാൻ അറിച്ചോളാ…. പോരെ ….” ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും ഷാഹിക്കാന്റെ കവിൾ തടം വലിച്ച് എന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ച് എന്റെ നെറ്റിത്തടം കൊണ്ട് ഇക്കാടെ നെറ്റിക്കൊരു കൊട്ടു കൊടുത്തു.ഇക്കാക്ക ചിരിച്ചു. അപ്പോഴാണ് സലാം പറഞ്ഞോണ്ട് റാഷിക്ക കടന്ന് വന്നത്. “എത്ര മണിക്കാ ഇറങ്ങുന്നേ, ഷാഹിക്ക ചോദിച്ചു. ” സുബഹി കഴിഞ്ഞ ഉടനെ, ” റാഷിക്ക മറുപടി കൊടുത്തു.” “ട്രൈനിലല്ലേ പോന്നെ, ഇൻഷാ അല്ലാ പറ്റു വാണേങ്കി ഞാൻ സേറ്റഷനിലോട്ട് വരാം.” ആ ,പിന്നെ, റാഷി …. ഇയ്യ്, അവിടെത്തിയേഷം രണ്ടീസം ശാദീനെ പൊരേ ലോട്ടൊന്നയക്കണം. അന്നെ പിരിഞ്ഞ വെശമൊന്ന് മാറിക്കി ട്ടോല്ലോ…..ഷാഹിക്ക കൂട്ടിച്ചേർത്തു.” ഇൻഷാ അള്ളാ…..” റാഷിക്ക സമ്മതിച്ചു.
ഷേവ് ചെയ്യാനും രണ്ടു മൂന്ന് പേരെ കാണാനുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ്
വൈകുന്നേരം പോയതാ. ഫോൺ വിളിച്ച് പോലും എടുത്തില്ല. ഞാനൽ പം പരിഭവം കാണിച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അപ്പുറത്തേക്ക് പോയി.
ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് എല്ലാരും പോയപ്പോഴോക്കും പന്ത്രണ്ടര മണിയായി.റബ്ബേ !ഇനി ഞാനെന്റെ ഇക്കാനോടൊത്ത് ഏതാനും മണിക്കൂർ മാത്രം. പാത്രങ്ങളൊക്കെ കഴുകി വെച്ച് ഞാനറയിലേക്ക് നടന്നു. റാഷിക്ക ഷെൽഫീന്ന് പാസ്പോർട്ടും ടിക്കറ്റൊക്കെ എടുത്ത് ട്രോളിബാഗിൽ വെക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ കട്ടിലിൽ കേറി കിടന്നു.എന്റെ നെഞ്ച് പിടച്ചു. ആ പാസ്പോർട്ട് എന്റെ കൈയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ കീറിക്കളയണമെന്ന് വരെ തോന്നി. ഇക്കാനെ നോക്കും തോറും എനിക്ക് സങ്കടം കൂടിക്കൂടി മനസ്സ് പൊട്ടി കണ്ണീരായത് പുറത്ത് വന്നു. എന്റെ വിങ്ങൽ കേട്ട് ഇക്ക എന്നരികിൽ കിടന്ന് എന്നെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു. ഞാൻ ഇക്കാനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. “അയ്യേ!ന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കേണ്ട ഇയ്യ് കരയാ! ന്താ ശാദീ …..ദ്….. മ്
.ഇക്ക വലത്തേ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ
മുടിയിൽ തലോടി. ഇക്ക പതിയെ ഉറക്കിലേക്ക് വഴുതി വീണു. എനിക്കുറക്കും വന്നില്ല. കുറേ നേരംഇക്കാടെ മുഖം നോക്കിയിരുന്നു. സമയം ആരെയും കാത്ത് നിന്നില്ല. ഇക്കാന്റെ മൊബൈലിൽ നാല് മണിക്കുള്ള അലാറം മുട്ടി. ഇക്ക ഞെട്ടി എണീറ്റു.
സമയം അഞ്ചോടടുക്കാറായി. എല്ലാരും എഴുന്നേറ്റിട്ടുണ്ട്.ഞാൻ അറയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. കുളിയും കഴിഞ്ഞ ഇക്ക റൂമിലെത്തി.ഡ്രസ്സ് ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്യുമ്പോഴൊക്കെ ഞാനൊരു കുട്ടിയെ പോലെ ഇക്കാനെ നോക്കി. ഷെൽഫിന്നരികിൽ കൊണ്ടു പോകാൻ വേണ്ടി കെട്ടിവെച്ച പെട്ടി എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.
“റാഷീ, അന്റെ ഒരുക്കം കൈഞ്ഞില്ലേ .ദേ വണ്ടി വന്നു.” പുറത്ത് നിന്ന് ഉമ്മ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. “ദാ ഉമ്മ വരുന്നു”.ഇക്ക എന്റെ അരികിൽ വന്ന് കെട്ടിപിടിച്ച് ഇരു കവിളിലും അമർത്തി മുത്തം തന്ന് സലാം പറഞ്ഞ് മുറി വിട്ടിറങ്ങി.കണ്ണു തുടച്ച് കൊണ്ട് പിന്നാലെ ഞാനും.സുബഹി ആയത് കൊണ്ട് ആളുകൾ കുറവായിരുന്നു. ഉമ്മയും റാഹിലാത്തയും ഉമ്മാന്റെ വകയിലുള്ള രണ്ട് അമ്മായിമാരും മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗുളി കേടെ പേരും പറഞ്ഞു എന്റുമ്മ അമ്മൂടെ കൂടെ സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു. മർസൂഖ് പെട്ടിയും ട്രോളിയുമെടുത്ത് കാറിൽ കൊണ്ട് വെച്ചു.റാഷിക്ക എല്ലാവരോടും സലാം പറഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയതും അവിടെ ഉള്ളവരുടെ നോട്ടം എന്റെ നേർക്കായി.തട്ടം കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തിപ്പിടിച്ച് ഞാൻ അറയിലേക്കോടി…..

പകലിന് ഇത്രയേറെ ദൈർഘ്യമുണ്ടെന്ന് ഇന്നാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. റാഷിക്ക ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ സമയം തികയില്ലായിരുന്നു. ഒന്ന് രാത്രിയായിക്കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ കൊതിച്ചു പോയി.ഉമ്മാടേം റാഹിലിത്താടേം മുഖത്ത് വല്യ സങ്കടോന്നുംകണ്ടില്ല.എനിക്കാണേൽ സങ്കടം സഹിക്കാനും പറ്റുന്നില്ല. രാത്രിയായിരുന്നു റാഷിക്കാടെ യാത്ര എങ്കിൽ അത്ര പ്രശ്നമില്ലായിരുന്നു. ഉറങ്ങി എണീക്കുമ്പോഴേക്കും ഒരീസം കഴിയുമല്ലോ ഇതിപ്പോ ….. ….ഉച്ചയൂണിന് ശേഷം ഞാൻ അറയിലേക്ക് പോയതേയില്ല. ഇക്ക ഇണ്ടാവുമ്പോ ചോറും കഴിച്ചൊരു കിടത്തമുണ്ട്. ഇവിടെ എല്ലാരും കിടക്കുന്നോണ്ട് അത്ര വല്യ പ്രശ്നോയില്ല. ഇക്ക കിടന്നാലുടനെ ഉറങ്ങും. ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കാറില്ല.” ന്റെ ശാദീ, നിക്ക്നി ഗൾഫിലോട്ട് പോയാ പിന്നെ ഇങ്ങനെ ഒറങ്ങാനൊന്നും കയ്യൂല. കമ്പനി ഡ്രൈവറായോണ്ട് ഓര് വിളിക്കുന്ന സമേത്തൊക്കെ ചെല്ലണം. അതിനി ഡ്യൂട്ടി കൈഞ്ഞ് റൂമിലെത്തിയോടനായാലും ശരി. ” റാഷിക്ക ഇത് പറയുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ പിണങ്ങി അൽപം മാറി കിടക്കും. അപ്പൊ, റാഷിക്ക “അപ്പളേക്കും പെണങ്ങിയോടി പെണ്ണേന്നും ” പറഞ്ഞ് എന്നെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിക്കും. ആ സുഖമൊന്ന് വേറെ ത്തന്നയാ…… അത് കൊണ്ട് പിണങ്ങാൻ ഓരോ ദിവസവും ഞാൻ ഓരോ കാരണം കണ്ടു പിടിക്കും.
വൈകുന്നേരമായിട്ടും റാഷിക്ക ഒന്നു വിളിച്ചതുപോലുമില്ല. റാഷിക്കാനെ കുറ്റം പറയാനൊക്കില്ല ….. ഏത് നമ്പറിലോ ട്ടാ വിളിക്യ … ന്റ് കൈയിലിപ്പോ ഫോണില്ലല്ലോ …..എൻഗേജ്മെന്റിന് തന്ന ഫോൺ ഇക്കാടെ വീട്ടുകാരറിയണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ പൊരേന്ന് കൊണ്ടോന്നിട്ടൂല്ല്യ.
രാത്രി ആയപ്പെഴാ ഞാൻ അറയിൽ കയറിയത്.വാതിൽ തുറന്നപ്പോ തന്നെ ഇക്കാടെ മണം…… ഡ്രസ്സ്സ്റ്റാന്റിൽ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഷർട്ടിൽ നിന്നാ മണം വന്നത്. അതിനടുത്ത് തന്നെ ഇന്നലെ രാത്രി ഉടുത്ത ലുങ്കിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അത് രണ്ടും കൈയിലെടുത്ത് മണത്തുമുത്തി. റബ്ബേ ! ഈ മണം പലതും ഓർമിപ്പിക്കുന്നു.
“ജ്ജ്, തനിച്ച് കെടക്കേണ്ട, ഒരു തലേണേം പൊതപ്പൂട്ത്ത് ന്റെ അറേലോട്ട് പോര് “വാതിലിന് പുറത്തീന്ന് ഉമ്മ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അനുസരിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.പുതപ്പിനു പകരം ഇക്കാടെ തുണിയുമെടുത്ത് ഉമ്മാടെ പിന്നാലെ നടന്നു .

കിടക്കയൊക്കെ നന്നായി വിരിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും സീലിംഗൊക്കെ മാറാല പിടിച്ച് കിടക്കുന്നുണ്ട്.ഷാഹിക്കാക്ക് തീരെ ദഹിക്കാത്ത കാര്യാ ഈ മാറാല .കട്ടീനടീന്നു പോലും അമ്മുനെക്കൊണ്ട് ഇക്ക മാറാല അടിപ്പിക്കും.
ഉമ്മാടെ കട്ടിലിന് നേരെയാ ലാന്റ് ഫോണുള്ളത്.ന്റെ കൈയ്യിൽ ഫോണില്ലേലും ഇക്കാക്ക് ഇതിൽ വിളിക്കായിരുന്നല്ലോ – വിളിക്കുമായിരിക്കും. ഞാൻ സമാധാനിച്ചു.