നമുക്ക് മറ്റുള്ളവരെ അറിയാമോ? നമുക്കു നമ്മത്തനെയോ? ആ അതു കള, വല്ല വേദാന്തികൾക്കും വിട്ടുകൊടുക്കാം ഈ വിഷയം. എന്തിന് ചിന്തിച്ചു തലപുണ്ണാക്കുന്നു? എന്നാലും നമ്മൾ കാണുന്നതല്ല യാഥാർഥ്യം പലപ്പോഴും, കണ്ണുകെട്ടിയിട്ട് കുതിരയെപ്പോലെ ഒരേ ദിശയിലേക്കു മാത്രം നോക്കി ജീവിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് അതിനുമപ്പുറഞ്ഞും കാഴ്ചച്ചകളുണ്ടെന്നോ ജീവിതം ഒരു നേർവരയല്ലെന്നോ മനസ്സിലാക്കണമെങ്കിൽ ഒരു തരം അൽഭുതകരമായു, എന്നാൽ ആ സമയത്ത് തിരിച്ചറിയാൻ വയ്യാത്ത എന്തെങ്കിലും സംഭവം ഉണ്ടാവണം. അതൊരു ചെറിയ തീപ്പൊരിയായാലും മതി.
മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിൽ ഒളിച്ചുവെച്ചിരുന്ന മൂത്താണീ അനുഭവക്കുറിപ്പ് ഇടയ്ക്കെടൂത്ത് ഞാൻ
താലോലിച്ചുപോന്നു, എപ്പോഴും ഓർക്കൂമ്പോൾ കുണ്ണയിൽ ചോരയിരച്ചുകേറ്റുന്നു, ചങ്കിടിപ്പിക്കുന്ന അനുഭവം
രണ്ടാമ്പിള്ളമും അമ്മയും അച്ഛനും ഞങ്ങടെ കുടുംബം അത്രതന്നെ. ചേട്ടൻ എന്നേക്കാളും ആറുവയസ്സിനു മൂത്തതായിരുന്നു. അതിന്റേതായ എല്ലാ ദൂഷ്യഫലങ്ങളും അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്ന ഒരു ഹതഭാഗ്യനാകുന്നു ഈയുള്ളവൻ. ചേട്ടന്റെ ഒരു അടിമയായി എന്റെ ബാല്യം കഴിച്ചുകൂട്ടി അമ്മയും അച്ഛനും ജോലിക്കാരായിരുന്നതിനാൽ എന്റെ രക്ഷാകർത്താവ് ചെട്ടനായിരുന്നു. എനിക്കുണ്ടെങ്കിൽ അങ്ങരുടെ മേൽനോട്ടം അസഹ്യവും. ഏതായാലം എന്റെ പ്രാർഥനമൂലമായിരിക്കും, അദ്ദേഹത്തിന് ഡിഗ്രിക്കുപഠിക്കുമ്പോൾ ഒരാവേശം കേറി പട്ടാളത്തിൽ ചേരണം എന്നു തോന്നി, മിടുക്കനായതിനാൽ നാഷണൽ ഡിഫൻസ് അക്കാഡമിയിൽ അഡ്മിഷനും ആയി പുള്ളി സ്ഥലം കാലിയാക്കി ഞാനൊന്നു നിവർന്നു നിന്നു.
സ്കൂളിൽ നല്ല തലയുണ്ടെന്ന് പരക്കെ സമ്മതിക്കപ്പെട്ട ഒരു കുട്ടിയായിരുനെങ്കിലും പഠിത്തം ഒരു ബോറു പണിയാണെന്നായിരുന്നു അന്നും ഇന്നും എന്റെ അഭിപ്രായം.
പ്രശ്നങ്ങളിൽ ചെന്നുപെടുന്നതിനും അടിവാങ്ങുന്നതിനും ഒരു പ്രത്യേക കഴിവ് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.
സ്കൂളിൽ വന്ന ഹെഡ്മാസ്റ്റ്ലറെക്കാണിലും സ്കൂളിൽ നിന്നും അയയ്ക്കുന്ന പരാതികൾക്ക് മറുപടി എഴുത്തലും എന്നുവേണ്ട എന്നെക്കൊണ്ട് അച്ഛൻ ചൊറുതിമുട്ടി, എടാ മധു.നീയാ ഹരിയെക്കണ്ടു പഠിക്ക്.അവനിതുവരെ ഒരിക്കലും എന്നെ സാന്മാരുടെ മൂന്നിൽ വിളിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. നീയോ? നീ എന്റെ മോൻ തന്നാണോടാ ? തന്തപ്പടി എന്നെ പ്രാകാത്ത ആഴ്ചച്ചുകളില്ല. മൂപ്പിലാന് എന്നെക്കൊണ്ട് പൊറുതിമുട്ടിയിരുന്നു.
പിന്നേ..അവൻ നിങ്ങടെ മോനല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ വഴീനുകിട്ടിയതാനോ? ഭേ മനുഷ്യാ എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറപ്പിക്കരുത്. നിങ്ങൾ സ്കൂളിലും കോളേജിലും പഠിക്കുമ്പം വല്യ നേതാവു ചമഞ്ഞ് സമരം നടത്തിയതും പോലീസുലാക്കപ്പിൽ നിന്ന് അച്ഛൻ ഇറക്കിക്കൊണ്ടുവന്നതു.അമ്മയെല്ലാമെന്നോടൂ പറഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്. വിഞ്ഞു ഗുണം, പത്തു ഗുണം. ഇപ്പോ അനുഭവിച്ചു.അമ്മ എപ്പോഴും എന്റെ പക്ഷത്തായിരുന്നു. ഇളയ മോനായ എന്നോട് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ചായ്വുണ്ടെന്ന് ചേട്ടൻ എപ്പോഴും പരാതിപ്പെടുമായിരുന്നു.
അതു സത്യവുമായിരുന്നു. എന്തു കാര്യത്തിനും അമ്മ എന്റെ കൂടെയേ നിക്കു എന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു. പിന്നെ മൂപ്പിലാനോടെനിക്ക് അൽപ്പം സഹതാപവും ഉണ്ടായിരുന്നു. പാവം.ഈ വയസ്സുകാലത്ത് എന്നെപ്പോലൊരു തലതിരിഞ്ഞ സന്തത്തിയുടെ കൂറ്റങ്ങൾക്ക് മറുപടി പറയേണ്ടി വന്നില്ലാ
പ്രത്തിലെത്തുന്നതിനുമുൻപു തന്നെ പെൺകൂട്ടികളെ കാണുമ്പോൾ എന്തോ ഒരിൽ. ഞങ്ങടെ
ക്ലാസ്സിലുമുണ്ടായിരുന്നു പത്തുപതിനഞ്ചെണ്ണം. എല്ലാറ്റിനും വല്യ രംഭയോ. അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോഴത്തെ നിലവാരം വെച്ചു പറഞ്ഞാൽ സൂഷ്മിതാസൈനോ. ഒക്കെയാണെന്നാണു വിചാരം എനിക്കിവളുമാരെ കാണുമ്പത്തന്നെ പെരുവിരലിൽ നിന്നുമിച്ചുകേറും. ճայ ଜମ୍ବ ୩ୟ കൊള്ളരുതാത്തവനാണന്ന കാര്യത്തിൽ എല്ലാ പെമ്പിള്ളേർക്കും ഐക്യം അല്ലെങ്കിൽ ഇവളുമാർക്കെല്ലാം തമ്മിൽ കണ്ടുടാ എന്ന കാര്യം ഇപ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ഇടയ്ക്കക്കെല്ലാം ഈ പൂറിപ്പെണ്ണുങ്ങളൂടെ നീലപ്പാവാടയ്ക്കുള്ളിൽ നിന്നുമെത്തിനോക്കുന്ന തുടകളിലും തെറിച്ചുവരുന്ന മൂലകളിലും ഒക്കെ നോക്കി ഒന്നു സുഖിക്കുമായിരുനെങ്കിലും എന്റെ ശരിയായ കമ്പീകേന്ദ്രങ്ങൾ ഞങ്ങടെ സൂസിട്ടീച്ചറും ശാന്തിട്ടീച്ചറുമൊക്കെയായിരുന്നു. രണ്ടും നല്ല നെടൂവിരിയൻ, കിണ്ണൻ സാധനങ്ങൾ. പിള്ളേരെ വിരട്ടാൻ മിടുക്കികൾ. അവരുടെ ചന്ത്രീം മൊലേം വയറുമൊക്കെയായിരുന്നു എന്റെ വാണമടിയുടെ വിത്തുകൾ, വാളിത്തരം കാട്ടാൻ ഒരു സെറ്റുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞാൻ നേരത്തേ പറഞ്ഞപോലെ എന്റെ തലേവര കൊണ്ടു മാത്രമായിരുന്നു ഞാൻ പ്രശ്നങ്ങളിൽ അകപ്പെട്ടിരുന്നത്. വഴക്കാളികളുടെ സൈറ്റിൽ ഞാനില്ലായിരുന്നു. എന്നാലും ആരെങ്കിലും എന്നെ ഒന്നു പിരികേറ്റിയാൽ ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ എടുത്തുചാടും, വഴിക്കായി മൂപ്പിയസിന്റെ വരവായി. ആകപ്പാടെ ബഹുകേമം
ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ സ്കൂളിൽ ഒരാത്മാർഥ സ്നേഹിതൻ എന്നു പറയാൻ എനിക്ക് മുസ്സ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരൂന്നുള്ളൂ.മുഴുവൻ പേർ നാരായണൻ മൂസ്സ.
മുസ്സ ആളൊരു മിണ്ടാപ്രാണിയായിരുന്നെങ്കിലും പുറമേ നിന്നു കാണുന്ന പോലെ അത്ര പാവം പയ്യൻസ് ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽപ്പിനെ ഞങ്ങളെങ്ങിനെ കമ്പനിയാവും? കൊച്ചുപുസ്തകം
വായനയും തമ്മിൽ തമ്മിൽ ഓരോരോ ആഗ്രഹങ്ങൾ പറയല..എന്നുവേണ്ട രതിയുടെ ആദ്യപാഠങ്ങളായ ഫ്രാൻസിയുടെ ലോകങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരായിത്തനെ അലഞ്ഞു. ടീച്ചർമാരേയും പെണ്പിള്ളേരെയും പലരേയും വാണം വിടുന്നതി ഞങ്ങളൊറ്റക്കെട്ടായിരുന്നു.
മൂസ്സതിനൊരു ഭാഗ്യമുണ്ടായിരുന്നു. വലിയ കൂടുംബമായതിനാൽ പെണ്ണുങ്ങളുടെ എണ്ണവും കൂടൂതൽ. ഒരു കൊച്ചന്നുജത്തിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എങ്കിലും രണ്ടിളയമ്മമാരും (കടിമൂത്ത് കെട്ടിക്കാൻ പ്രായമായി നിൽക്കുന്ന ഒരുത്തിയും, കെട്ടിച്ചുവിട്ടെങ്കിലും പലപ്പോഴും കെട്ടിയവൻ നമ്പൂരിയുമായി വഴക്കിട്ട് വീട്ടിൽ വന്നു നിന്നിരുന്ന മറ്റൊരു കിണ്ണൻ സാധനവും). പിനെ എപ്പോഴും വന്നുപോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന മറ്റ്ലാത്തേന്മാർ. ആകപ്പാടെ നല്ല വെളുത്തുതുടുത്ത പെൺപടികൾ, മൂസ്സതിനൊരു കുഴപ്പമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ബന്ധുജനങ്ങളുടെ മുന്നിൽ പഴയ നാർണ്ണോനാകും. അവരെയാർത്ത് വാണമടിക്കാൻ ഒരു പ്രശ്നവുമില്ലെങ്കിലും അവരെ കേറിപ്പിടിക്കാനോ ഏതെങ്കിലും തമത്തിൽ മൂന്നേറാനോ മൂസ്സിനു കഴിഞ്ഞില്ല. പാവം പിന്നെ അവന്റെ പ്രശ്നമെനിക്കു മനസ്സിലാവുമായിരുന്നു. വല്ലപ്പോഴും അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ മൂസ്സിന്റെ സൂഹൃത്തായ എന്നെയും അവർ ഒരു കൊച്ചുകൂട്ടിയെപ്പോലെ മാത്രമേ പരിഗണിച്ചുള്ളൂ. പിന്നെ മൂസ്സിനെപ്പോലെ ഞാനും നല്ലപയ്യൻ ചമഞ്ഞു.
ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും ദിവസവും മൂസ്സിന്റെ വക വിലാപങ്ങൾ കേൾക്കൽ എന്റെയൊരു ചര്യയായി മാറി. ഒരു ദിവസം ഞാൻ പാതി കളിയായിട്ടും ബാക്കി കാര്യമായിട്ടും അവനോടു പറഞ്ഞു.
എടാ മൂസ്സേ.നിന്റെ സ്ഥാനത്തു ഞാനായിരുന്നേൽ ഇതിനകം ആരെയെങ്കിലും ഒന്നു സാധിച്ചേനേ..അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നു. ശ്രമിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യേനേ. നീയാണെങ്കിൽ എന്നും വന്ന കഴുതക്കാമം പോലെ കരയും എന്താട ഇത്? ആ…അനുഭവിക്കാനും ഒരു യോഗം വേണം!
മൂസ്സ് ഒന്നു ചിരിച്ചു. അപ്പോ നീ എന്റെ സ്ഥാനത്തായിരുനെങ്കിൽ ഇതിനകം എന്തെങ്കിലും ഒപ്പിച്ചുനേ, അല്ലേട
പിന്നല്ലാതെ! ഞാൻ പറഞ്ഞു. എടാ അടിക്കാനറിയാവുന്നന്റെ കൈയിൽ വടികിട്ടുല്ല. എന്തു കാര്യം ?
എടാ മധു .നീയൊരു മണ്ടശിരോമണി തന്നെ. അതെന്താടാ? ഞാൻ അവനെയൊന്നു തള്ളി എടാ.ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം. നീ കേറി ചൂടായേക്കരുത്.
പറഞ്ഞുതൊലയ്ക്കക്കെട്.ഞാൻ ഇരുന്ന കല്ലിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് ഒരു പുൽത്തണ്ടു പഠിച്ച കടിച്ചീമ്പി. ആ ദിവസവും സമയവും ചുറ്റുപാടുകളുമെല്ലാം ഇപ്പോഴും നല്ല ഓർമ്മയുണ്ട്.
വൈകുന്നേരമായിരുന്നു. പൊളിഞ്ഞ കോട്ടയുടെ വശത്ത് ചെങ്കല്ലുകൾ കൂട്ടിയിട്ടിരുന്നതിന്റെ മുകളിൽ ഞങ്ങളിരിക്കുകയായിരുന്നു. ദൂരെ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുന്നതുകാണാം.
എട, നിന്റെ വീട്ടിൽ രേവതിയാൻറിയെപ്പോലെ ഇത്ര നല്ല ഒരു ചരക്കുള്ളപ്പോൾ നീയെത്തിനാടാ വെറുതേ കൈ മെനക്കെടൂത്തുന്നത്?
ഞാൻ സ്തംഭിച്ചുപോയി രേവതി എന്റെ അമ്മ ഇവനു വട്ടാണോ?
എടാ നീയെതൊരു വിവരക്കേട്ടാ ഈ പറയൂന്നേ? അമ്മയോ? എട.നീ..എനിക്കു വാക്കുകളില്ലായിരുന്നു.
ഏടാ രേവതിയാൻറീടത്രേം വല്യ ചന്തിയൊള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. നിനക്കെന്താടാ? നീ ഇതൊന്നും ഇതുവരെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലേ?
എന്റെ ചങ്കിടിച്ചു. പോട മൂസ്സേ..അവരെന്റെ അമ്മയല്ലേടാ? ഞാനിതുവരെ അമ്മേക്കുറിച്ച അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ടുപോലുമില്ലെടാ,